önce kısa bir süre sessizlikle başlar, sonra üst değiştirmeyle rahat lbiseler giyilir, sonra dedikodu ya başlama "öyle öyle dedi ama öyle değil, ben onların yanında birşey demedim", "ayy o da çok kilo almış ne olmuş öyle", "artist işte, yanında zor tuttum kendimi ne o tavırlar","ondan bir cacık olmaz da bozmak istemedim şimdi ne de olsa misafir", "baksana hiç haber vermediler, konu açılmasa hiç bahsetmeyecekler" vb. bir ton dedikodudan, misafirden kalan pastaya, böreğe, çöreğe, ona buna saldırma ve tıkınmayla beraber biter...
tekrar ev kıyafetlerine dönüşü haber eder bu durum. hemen üstünüzdeki cici kız kıyafetlerinden kurtulup en salaş tişörtünüzü giyer saçlarınızı ev topuzu yapar ve bilgisayarın başına oturursunuz.
çünkü misafirin çocuğuyla bir güzel kudurulmuş, ortalık dağıtılmış, babanın 'ben sana gösteririm yine kendinden geçtin birini görünce' bakışları görmezden gelinmiştir.
