her zaman benim yanımdaki koltuk olması sebebiyle benim dışımda herkesin bildiği bulaşıcı bi' hastalığım olduğunu düşünmeme sebep olan koltuktur. gerçi gelip tıbbiyede okuyan torunundan bahsedecek bi' teyze oturacaksa bırak boş kalsındır. ama yine de içerliyor insan. hayır yani, o kadar mı iticiyim. uf. çok yazık bana.