milliyetçilik halkın damarlarına zerkedilen en öldürücü zehirdir. milliyetçiliğin önüne herhangi bir sıfatın gelmesi (atatürk milliyetçiliği, atsız milliyetçiliği,vs.) bu durumu değiştirmek bir yana daha da riyakar bir forma sokar. milliyetçilik, kendisini tek kurtuluş yolu olarak göstermek için düşman yaratmaya ve oluşan korku ikliminden yararlanmaya muhtaçtır. hiçbir tehditin olmadığını düşünsenize; kimin s.kinde olurdu milliyetçilik, ulusalcılık! ha benim hala s.kimde değil, orası ayrı. herkes benim kadar aydın olsa keşke! tuncay özkan falan üsküdar iskelesinin önünde simit satardı o zaman. her sabah ondan alırım valla, yeter ki simit satsın.
bir ortaya çıkma,kendini gösterme davranışıdır.özünde silahı barındıran her eylem egoist bir tutumdur,burda miliyetçilik de aranır başka kısır bir davranışta.eylemin amacı ne olursa olsun,silah gibi bir materyal oldumu,bu uğurdaki bütün kazanım ya da kaybedişler anlamsızdır ve bilinç aranmamalıdır.
