son günlerde hayretlerle izlediğim hadisedir. gülsem mi ağlasam mı şaşıyorum...solculuk ile milliyetçiliğin temel paydaları arasındaki fark burdan bizim köye yol olur inanın ki.
lakin burası türkiye güzel arkadaşlar burda tüm yollar "bireysel çıkar" meydanına ulaşıyor ne yazık ki.
"s.keyim sizin siyasi felsefenizi" dememek için zor tutuyorum. siyasi etik, tutarlılık, millete hizmet, bilimsel gerçeklik, ideolojik taban, ütopik gerekçeler hepsi alt üst oluyor bu tabloyu görünce...
ortak düşman felsefesi dolayısıyla birlikte hareket etmeleridir. düşmandan ayrılınca ikiside kendi yollarında devam edeceklerdir.
en nihayetinde bu dayanışma laiklik ve demokrasinin savunulması adına olmaktadır. demokratik teamüller içerisinde de gayet şık bir duruştur.
lakin 1999 seçimleri sonrasıdan, milliyetçi bir parti ile sosyal demokrat bir parti koalisyonu olmuştur ki şu anki iktidardan çok daha iyi işler yapmışladır.
her iki ideolojiye sahip partinin muhakkak ortak paydada bulu$acagi bir deger vardir. bu degerlerin daimi haline golge edecek durumlarda elbette dayani$ma soz konusu olabilir.
ak partinin bir tehlike olduğuna inanıyorlarsa şayet, onu kendilerinin yarattığının da bilincine varmaları gereken partilerin prim yapma çabasıdır. 2002 öncesi enteresan tutumları ve icraatlarıyla halkın ak partiye sarılmasında en büyük role sahipler. akp o seçimleri tam anlamıyla denize düşüp yılana sarılma sonucunda kazandı. şimdi o partilerin yeniden gün yüzüne çıkıp bu tür şovlara girişmesi, yine denize düşenlerin sarılacağı yılan olma amacından başka bir şey değil. gerçi bu her zaman böyle işliyor. birileri saçma sapan icraatlarla halkın gözünden düşüyor, tepkisini çekiyor; başka partiler de bu boşluktan faydalanıyor. sonuç: elde var sıfır.
mhp'yi bitirecek hadise bence.
bu arada işçi partisinin, resmi sitesinde yeniçağ gazetesi almaları için partilileri teşvik ediyor olması diyalog meyvesinin olgunlaştığını gösteriyor.
