Milliyetçi toplumculuk, modern zamanlarda 1958'de Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi ile ortaya çıkış merkez bir akımdır. Aslında Türk tarihinde kökenleri taaa Asya Hunlarına ve Gök Türklere kadar giden milliyetçi toplumculuğun siyaset bilimindeki tam karşılığı solidarizimdir. Türkçü liderlere bakacak olursak; Atatürk'ün altıokundan birisi halkçılıktır. Atsız'ın 9 maddelik Milli Kalkınma Pırogıramı'ndan birisi de Türkçü toplumculuktur. Türkeş'in Dokuz Işık Doktirini'nde de milliyetçi toplumculuktan bahsedilir. Milliyetçi toplumculuğun en somut örneği, Orhun Abideleri'dir.
Büyük Türkçü Ziya Gökalp, bu konu hakkında ''Türkler, özgürlüğü ve bağımsızlığı sevdikleri için iştirakçı(komünist) olmazlar; fakat, eşitliği sevdiklerinden dolayı fertçi(bireyci) de kalamazlar. Türk kültürüne en uygun olan sistem solidarizimdir yani dayanışmacılıktır.'' der.
CKMP, dönemin kapitalist Adalet Partisi'yle de komünist Türkiye işçi Partisi'yle de işbirliği yapmayı reddetmiştir. Milliyetçi toplumculuk, bildiğimiz üçüncü görüştür. Yine aynı şekilde, milliyetçi toplumculuğun en somut örneklerinden birisi de Çankaya Marşı'dır.
