2002 dünya kupasında görülebilen bir hakikat. çin"i somali"yi bilmem neyi yenip şanslı bir grup kurası sayesinde yarı finale çıktık. oynadığımız tek dişe dokunur takım olan brezilya"ya 2 maçta 2 kere yenilerek boyumuzun ölçüsünü aldık. çünkü şenol güneş eninde sonunda bir kaleci eskisiydi ve topçuları da yeteneksizdi. son avrupa kupasında nasıl son dakika gazları ile tur atladığımızı net şekilde hatırlıyoruz. azerbaycan'ı sidik zoruyla yenen bir takım olarak play-off lara çıkabilmemiz yine bir şans eseriydi ve şans bir yere kadardı.
2002 yılındaki takım ile 2011 deki takımı hala beraber oynayan sanan yazar söylemidir. zira şenol güneş'i sevmem ama trabzonspor da yaptıklarıda aşikardır.
