Gayet normal ve beklenen korkudur.heleki mezarlikta oldugumuz vakit gece ise hepten sictirtmali olur.sadede gelirsek gece gündüz hic fark etmez, her türlü korkarim ben abi.ayagimin altinda kim bilir kac kisi azap cekiyo belkide.daha dün kafasi döner bicagiyla kesilmis bi herifin dibinden gecmedigim ne malum, belki onun ruhcugu yanibasimda dolasiyor.tabi korkarim kardeşim borumu bu, mezarlik sonucta. aslinda, 2 gün sonra o kafasi döner bicagiyla kesilmis abinin yanina gömülmeyeceğim ne malum.cokda korkmamakmi lazim acaba, benim sadik yarim kara toprakmidir?
şimdi bunu yaşasaydı da freud'a sorsaydık ya da i. yalom'a biri cinsellikten yada ben merkezcilikten başlar diğeri ölüm anksiyetesinden çıkardı. ( bu arada yalom varoluşçu psikoterapi'de baya bi kastırıyor bu ölüm meselesini)
ama neticede korku saçma falan değildir kanımca. her normal insan ölümden ve ölülerin terk edildikleri, bir araya getirildikleri, gömüldükleri bu yerlerden çekinir. bunu tespit etmek için psikolojinin üstadı olmaya gerek yok. yok ben korkmam diyene de güler geçerim.
