hafif metronun karşılıklı kapıların tam ortasındaki dörtlü tutamak da işte tam bu ruh halindeki insanlar için yapılmıştır. her iki tarafa da eşit uzaklıktaki bu dört yönlü demir, ayrıntı insanlarının hafif metrodaki son kalesidir.
istanbul yine hoşgörülür de izmirde affedilmez bu cahillik. başıma geldiği için biliyorum. sonraları çok güldüm kendime. memleketin koyun prototipli insanı, bu özelliğinin en yarar sağlayacağı bir anda kendi başına çıkış bulmaya çalışıyor ya hasta oluyorum be. hiç aklın ermiyorsa takıl birinin peşine...
anakara'da kızılay metrosunda yaşanabilecek muhtemel durum. nasıl oluyorda insanlar genellikle doğru kapıya yöneliyor bi türlü anlayamadım.son durağa yaklaşırken raylarda gidişe, yandaki duvarlara o kadar dikkat etmeme rağmen * halen %100 başarı yakalayabilmiş değilim. inat edip biniş peronundan inmeye çalışırlar inat ederler, hatta binen yolcularla kavga bile ederler...
