ittire sürttüre geçen bu yarışta herkes bir şekilde metrobüse biner. kimi ayakta kalmış; kimi ise oturmuş, amacına ulaşmıştır. ancak insanlık yine durakta kalmıştır.
en acı olanı da o kadar uğraşıp yer kaptıktan sonra kucağında bebeğiyle,yada 70 üstü almış yaşı ile gelip tepende dikilen bacı ve hanım ablalara o yeri ellerinle teslim etmektir. insana kendini fethederek, savaşarak aldığı toprakları masa başında kaybetmiş bir komutan gibi hissettirir.
