thrash'in öncü grubu olması yeter de artar. tamam bi zaman sonra çizgisinden kaymış olabilir ama bu onların kaliteli müzik yapmadıkları anlamına gelmez. her zaman dinlenesi şarkılar yapmışlardır. bir de son albüme laf edenlere bir lafım var. sıkıyorsa siz yapın aynısını.
metal dinleyenlerin az da olsa bir ara dinlediği gruptur..
bu grubu ilk dinlediğimde sadece çığlık atan adamlar var diye ürkmüştüm,hatta tiksinmiştim.ta ki o şarkısını dinleyene kadar"nothing else matters"..bana rock,metal müziği sevdiren parçalardan biridir.hüzünlü zamanlarda dinlenince insana hırs verebilen bir şarkıdır.tabi bunun yanında mükemmel şarkıları vardır.bu grubun şarkıları eski olmasına rağmen hala dinleniliyor,seviliyor.grubun üyeleri yaşlanmış olmalarına rağmen,hala çok başarılı ve müthiş performansları var.gelmiş geçmiş en iyi metal grup desek hiç de yalan olmaz.
piyasa için müzik yapan, para kazanmaya devam edelim diyerek halen müziği bırakmayan hatta utanmadan death magnetic kadar dandik bir albüm çıkartan grup.
Heavy adı altında kulağa hoş gelen her müziği yapan insan topluluğu. Bünyesinde Hetfield, Ulrich, Hammett gibi kişiler ile bu yerlere geldiklerine inanmışımdır.
yeni nesil metalcilerin ilk başladığı gruptur metallica. metal seven olsun sevmeyen olsun rahatlıkla dinlenir herkes tarafından. tarafımca artık beni pek sarmayan ama sonsuz saygımın olduğu efsane gruptur.
metal müziğin öncülerinden olan dev grup. fakat günümüzde sıkı metalcilerin de sevmesi yanında özentilerin en büyük ilgi odağıdır. acınasıdır. metallica gibi bir grubun özentilerin ilgi odağı olması insanın içini dağlar efenim.
ne derseler desinler rock dünyasının bir numarasıdır metallica. rock müzikle ilgili çekilen belgesellerde de bu açıkça söylenir.
en sevdiğim parçaları: fixxxer, where the wild things are (bu isimle yeni bir film de çekiliyor. alakası yok ama güzel film olacak), no leaf clover, blackned, mama said, fade to black.
Metallica'nın ilk 4 albümünün ne derece iyi olduğunu tartışacak seviyede değiliz. o yüzden direkt geçelim.
amma Gelin görün ki Load & Reload çok eleştiri aldı, alıyor. aslında ikiside gayet hoş ve özgün albümler. evet belki Besteler trash değil, ama kaliteli oldukları aşikâr. Benim anlamadığım, müzikte herkes tarz değiştirebilir. Bu normal bişey değil mi. en basidi; Çocukken ne dinlerdik şimdi ne dinliyoruz? lan rafet el roman ile amerika diye bağırıyor, mirkelam ile koşuyordum ben. o derece yani. öyle diyim. Adamların 20 yaşlarındaki(he lan bildiğin 20, insan takvimine göre) fikirlerinin, düşüncelerinin, hayattan beklentilerinin; 45 yaşındaki fikirleri, düşünceleri ile aynı olmasını beklemek ne kadar doğru bana bir söyleyin ağalar. sen daha "asqhumm yhaa phaqma phenyyy" diye mesajlar çekerken, bok attığın o adamlar fade to black gibi bir eser vermiş. hayvan. efendi ol. ehm. evet olgunlaşmışlar yani. zaten bakarsanız bu ilk albümlerdeki hırçınlık, öfke gibi duygular, load & reload'da yerini olgunluk, görmüş geçirmişlik gibi duygulara(olgulara) bırakmış. mevlana hesabı; "hamdım, piştim, yandım..". Bu bestelerine de yansımış haliyle. ama ortadaki tez ne? "Metallica'nın gözü döndü, para hırsı bürüdü adamların gözlerini abi. Metali satan bizden değildir. Metallica pis, kaka..." oha!? ne alakası var lan? Anathema'da ilk yıllarında böyle bildiğin Doom Metal falan akıyormuş. (Kingdom, We the Gods) Sonra alternative'e kaymışlar. N'olmuş? "Oo büyük grupsun Anathema." olmuş. lost'a da aynı şeyi yapıyorlar zaten. popülere bok at. "popüler olan şeyleri sevmiyorum abi. eşsiz şeyleri seviyorum ehehe." s.ktir git süleyman kesköse dinle o zaman.
