profesyonel bir sporcunun yapması gereken davranıştır. kınanmaması gerekir.
ama tutup da abartırsa emre belözoğlu gibi nasıl şeyettik biz size tavırlarına girerse sırtında ıslak sopa da kırılabilir pekala. tadında kararında sevinsin atarsa.
sevinmesin ne demek? bu ülke kendi evladına emeğinin alınterinin karşılığını hakkıyla aldığı vakit sevinmeyi yasaklamış olabilir mi? gereksiz millyetçilik yapmamak gerek. milliyetçiliğinizi -sözüm meclisen dışarı- o yetenekli mesut özil'in gurbetçi anne babası kendi ülkesinde karınlarını doyuramayıp kilometrelerce ötede ekmeğinin aşının davasına almanyalara giderken gösterecektiniz, bir ekmeğe muhtaç ederken düşünecektiniz. hans'ın helga'nın yapması gereken pis işlerine bakarken, alınlarının teriyle ekmeklerini çıkartırken düşünecektiniz. kendi ülkelerine hasretle bakarken düşünecektiniz.
hala ben türküm, hala ben bu ülkenin evladıyım diyorsa o çocuk; isterse on tane gol atsın, yapmanız gereken bağrınıza basmaktır kardeşinizi. real madrid'de oynayan arslan parçası türktür o, almanya'da da oynayan türktür.
iç burkan detaylar.
ama kesinlikle normaldir. hangi milli takımda oynayayım diye düşünmemiştir bile. türk milli takımı aklından geçmemiş bile adamın.
(bkz: adam alman beyler.)
o zaman gidersin sahip çıkarsın topçuna, bu kadar basit. yıllardır başarılı hiçbir sporcu desteklenmiyor. sonra sporculardaki ışığı farkeden avrupa, gel bakalım diyor sana burs verelim, eğitim verelim sen bu alanda kendini ilerlet. sonra da vay efendim türkiye sporun birçok dalında eksik, gelişmemiş. gayet normal.
almanya doğumlu hamit ve halil altıntop'un, almanya'ya gol attıklarında sevinmeleri ne kadar normalse, mesut'un da türkiye'ye karşı gol atıp sevinmesi normaldir. abartılacak bir şey yoktur.
