ateizm tanrı var da inkar ediyoruz, yada tanrı var ama kafa tutuyoruz. ateistiz ama korkusuz gibi algılamasa beyin aslında sorun olacağını sanmıyorum. ölüm herkes için acıdır. ateist biri süper kahraman değil. ancak sanki yeterince korkmuyor bu yüzden inkar ediyor gibi tuhaf bir durum var. bu da dinin bilimsel değil duygusal yanını ortaya koyuyor. yani korkuyor inanıyor, korkunun olduğu yerde de inancın olduğunu sanıyor, bu sana beyninin oynadığı bir oyun böyle bir şey yok.
ben şahsen yaşadım bu olayı. denizciyim ben, semih sohtorik şirketinin marine hunter gemisinde, japonya'nın güneyinde bir tayfuna yakalanmıştık, 5 miline kadar yaklaşmıştık fırtınanın gözüne, ki en yüksek dalga ve rüzgar cepheleri bu bölümde oluşur.
Neyse ateist bir kaptanımız vardı, vallahi billahi allah allah dediğine birebir şahit oldum.
he ben mi?
ben zaten müslümanım, o an altıma sıçmayı tercih etmiştim bir reflex olarak.
bir "müslümanlığı inşallah maşallah demekten ibaret görmek" değildir. bebeklikten itibaren inşallah maşallah öğretilince haliyle insan şaşırdığı şeylerde bir "allah allah?" diyor. o zaman müslüman mı oluyor? tanrı doğaya meydan okurken mağaradan dışarı çıkamazken bölgelerle oynadığımız bir oyun sadece. inanırsın inanmazsın sana kalmış.
Çok daha küçükken beyninize yerleştirilen allaha sığınma fikrini atmıyorsunuz, maalesef sonradan ateist arkadaşlardan bazıları da böyle korkarsa allah diyebiliyor fakat bu onun iman ettiği anlamına gelmez.
ataistler yok sayıyor ALLAH ı ,o halde kör sağır bir insanda, seni görmediği duymadığı için yok sayar..ha bide felçse yok diyebilirmi hiç.varı yok yapamazsın.
