vikipedi tarafından halk arasında yalnızlığı tercih ve hüzün hali olarak bilinse de aslında psikolojik bir durumdur.. Nedensiz yere depresyon hissi ve bir şeyler yapmaya duyulan isteksizlik olarak ortaya çıkar şeklinde kısa bir tanımı yapılan haliyeti ruhiye. naçizane kendi tarifimle içinde ne kadar ararsan ara ortada böyle olmak için mantıklı bir neden bile yokken üzgün olma durumu. bütün renklerin günden güne siyah ve beyaza dönmesi, yediğin içtiğin onca farklı şeyin tadının tekdüze bir hal alması, dinlenen tüm parçaların sanki aynı parçaymışçasına derinliğine inemeden, sözlerine takılmadan kulağını yalayıp gitmesi gibi boktan bir vaziyet. insanda bir gereksizlik hissi doğuruyor ki, kendi de dahil olmak üzere sanki herşey öylesine var olmuş ve bir başıboşluk içinde amaçsızca akıp gidiyor boşlukta.
içinde kaybolduğunuz, çıkmak için çaba sarfederken daha da battığınızı fark edemediğiniz ruhsal durum. her yerde, her zaman yapayalnız kalma durumu. hiç bir zaman iki kişi olamamak.
5 arkadaş trilye'den mudanya'ya geçerken, radyodan şarkı seçmeye karar verilir ve şoför olan bendenize de bu şarkı seçilir. ironik olmuştu hakikaten. bir yanda kayahan "dört yanımda uçurumlar" diyor, bir yanda ben trilye uçurumlarında mudanya'ya yol alıyorum. bu da böyle bir hatıramdır işte. kulaklarınız çınlasın; okan, gamze, seçil ve esra.
eğer kişilik özelliğinizse hayatınız oldukça zorlaşacak çünkü insan dayanamıyor, melankoliyle yaşanmıyor. ya bu huyunuzu değiştireceksiniz ya da kendinizi kabulleneceksiniz. bu kadar net söylüyorum.
hastalıkmış...
kime göre?
sağlıklı olduğunu iddia edenlere göre...
çok bilmiş değil mi bunlar?
kesinlikle...
çok sağlıklılarsa neden iyi değiller?
iyi olduklarını söylüyorlar...
kime göre?
onlara göre...
melankoli ne?
psikolojik bozukluk sonucu her şeyde mutsuz olmakmış...
kime göre?
onlara göre...
çok bilmişlere mi?
evet...
onlara söyle: "melankoli bile insanoğlundan daha dürüst. sadece üzülmene sebep oluyor ve mutluluk vaad etmiyorlar".
olur...
insanın kendi acılarıyla mutlu olabilmesidir.
karanlığın çökmesi üzmez sizi.yahut işlerini daha da ters gitmesi...
güçlü kılar insanı.
acılara tutunurak yaşanan anlar, olgunlaştırır.
güzel bi'şey..
