Aslen Arnavut falan diyen tiplere sastigim şair. O zamanlar Osmanlı tebasıydi sonuçta Arnavutlukta yaşayanlar da. Mehmet akif gibi bir vatansever milliyetçilik adı altında faşistlik yapmadı diye fikren türkçülüğe aykırı demek akifi değil bunun lafını edeni küçültür.
Asıl mesleği veterinerlik olan mehmet akif ersoy kendisini küçümsemek için "siz aslında baytardınız değil mi?" Diye soran birine, "evet bir yeriniz mi ağrıyordu?" Diye zekice bir cevap vermiş.
Tek başına istiklal marşı yazması bile sevilme sebebidir.kazandığı parayı kabul etmeyip bağışlaması ne kadar yüce bir insan olduğunu gösterir.bursaya yazdığı bülbül şiiri çok güzeldir.
"ittihatçıların içindeki arnavut casus" diyenlerin, abdülhamit kendisini tımarhaneye attırdığı için ittihatçılara katılan said-i kürdi'ye nedense "ittihatçıların içindeki kürt casus" demedikleri kıymetli milli şairimizdir.
tutarlılık bu ülkede öleli çok oldu... şaşırmamak lazım...
türk dili ve edebiyatı mezunu biri olarak, şahsi kanaatime göre, yahya kemal ile birlikte yakın tarhimizin en büyük edibi hatta mütefekkiridir. mehmed âkif, edibten ziyade mütefekkirdir.
hem bir fikir adamı oluşu hem bir edib oluşu dışında şahsi karakteri de muazzam biridir. hayatını anlatan bir kitap yazmış olan çok yakın arkadaşı mithat cemal kuntay, mehmed âkif'in her ne olursa olsun sözünde duran biri olduğunu anlatırken, başlarından geçen bir olayı şöyle anlatır: "kendisi ile bir zaman benim evimde buluşmak üzere sözleştik. o fatih'te ben üsküdar'da otuyordum. yani bana gelmesi için kayıkla karşıya geçmesi gerekiyordu. ancak bana geleceği gün çok şiddetli bir yağmur yağıyordu. durmak da bilmiyordu. ancak her ne olursa olsun sözünü tutan bir adam olan âkif, bana gelmek üzere eminönü'ne geliyor. her kime söylediyse bu havada hiçbir kayıkçı karşıya geçemeyeceğini söylüyor. bunun üzerine elbiselerini bir çuvala koyup, iple de beline bağladıktan sonra yüzerek karşıya geçiyor. âkif iyi bir yüzücüydü. bazen eminönü'nden avcılar'a kadar yüzüp geri dönerdi. konuya dönecek olursak, karşıya yüzerek geçtikten sonra vaktinde yetişmek için evime geliyor. bense havayı gördükten sonra âkif'in bu havada gelemeyeceğini düşünürek yan taraftaki komşuma çay içmeye gitmiştim. eve gelip beni soruyor. evdekiler komşuya gittiğimi söyleyince sinirleniyor. geleceğimi bildiği halde neden burada değil diye söylenip geri gidiyor. bense komşumdan dönünce onun geldiğini öğrendiğimde hayret ettim. bu havada nasıl gelebildi diye düşündüm. birkaç gün sonra kendisini gördüğümde özür dilemek için yanına yaklaştım. ben hiçbir şey söylemeden bana sitem etti. sen verdiğin sözde durmaz mısın dedi. bense mahçup bir şekilde kendisinin o havada gelemeyeceğini düşündüğümü söyledim. o da bana ben birine söz verdikten sonra allah ölüm vermedikten sonra her ne olursa mutlaka o sözde duracağını söyledi. o gün onun sözüne ne kadar sadık birisi olduğunu bir kez daha anladım. aradan zaman geçtikten ve aramızı düzelttikten sonra kendisine karşıya nasıl geçtiğini sorduğumda yüzerek cevabını alınca âkif'in gözümdeki değeri ve ona olan hayranlığım bir kez daha arttı.
çoğu aşırı islamcı yobazların tepkisini çekmiştir. şöyle der şair : Güvenme insanların samimiyetine, ilk önce kendi menfaatleri gelir ; vaad etmeseydi allah cenneti, ona bile etmezlerdi secde.
Bakıyorum, ayrı ayrı pek iyi adamlarız. Bizi medeniyette dünyalar kadar geride bırakan milletlerin efradında bizdeki büyüklükler yok. Sonra bakıyorum bir yere gelince bir heyet-i içtimaiye teşkil edemiyoruz, çünki o terbiyeden mahrumuz. işte bizim muhtaç olduğumuz terbiye asıl bu ikinci terbiye olacak
Abdülhamit'in tahttan indirilmesinde büyük rolü olmuştur. Sonrasında Özür dilemek falan istemiş fakat,allah nasip etmemiştir.
durumunu hayırlı görmediğim kişidir.
Sonuçta bir cihan devletinin parçalanmasina ve hilafetin yere düşmesine alet olmuşsun. Ruzi mahşerde Seni hangi bahane kurtarır bilemiyorum.
adama cumhuriyetin ilanından sonra potansiyel dinci muhalif gözüyle bakıldığı ve ardına hafiyeler takıldığı için rahat edemez ve mısıra yerleşir. sahipsiz bir şekilde ölür ve cenazesi kaldırılır.
batı aşığı, aynı zamanda islamcı olan bir şairimizdir. şiirlerinden bir örnek:
"bu, kahve... öyle mi? lakin hakikaten hayret!
feza içinde feza... bir harim-i nuranur,
...
leyale karşı o tufan-ı fecri görmelisin:
huda bilir şaşırırsın, sonar kalır hissin!"
"şimendüfer de meğer başka türlü bir şeymiş:
hemen binip uçuyorsun... aman bayıldığım iş!
mesafe kaydı, mekan kaydı bilmiyor insan."
kahvesini, trenini bile övüp şiir yazan bu şairimize "görmemiş" diyesim geliyor. hakikaten medeniyet yüzü görmemiş!
"MEHMED AKiF ERSOY bize zengin bir manevi miras bırakan bir neslin önderidir. Toplumsal bilincin eridiği, insanların televizyon karşısında kurudukları, gençlerin yurtdışına gitmek için çareler aradıkları bu ülkede onun gibilere muhtacız."
iLBER ORTAYLı
