muhammed abduh, cemaleddin efgani gibi reformist islamcılara ilgi duyması, sırat-ı müstakim, sebilürreşad ve ittihad gazetelerinde onları öven yazılar yazması sebebiyle ehl-i sünnetin bazı katı kesimleri(bilhassa bazı nakşi tarikatları) tarafından sevilmeyen tecdid taraftarı şair, yazar. 1983 yılında ihya yayınlarından çıkan "modernleşmek mi, islamlaşmak mı"adlı eserinde meseleyi batının tekniğini alıp ahlakını almamak kolaycılığına indirgemiş olan şair, yine de devrinin şartları göz önüne alınırsa ilerlemeci, aydın bir kişilik olarak karşımıza çıkar.
"müslümanlık bu değil biz yolumuzdan saptık,
tapınacak bir putumuz yoktu özendik yaptık."
dizelerini okuduğumda kan akışımı hızlandıran ve bu adam neyi kastediyo diye beni hakkında menfi düşüncelere sevk eden milli şair.
Batılılaşmaya karşı çıkmayan ama geleneği de yok saymayan bir islamcılığı savunuyordu.
Mehmet Akif'in masonlarla bir ilgisi yoktu. Ama hamisi Mısırlı Abbas Halim'in babası Prens Muhammed Abdulhalim, Osmanlı'ya masonluğu getiren kişiydi. Ayrıca fikri önderi/ideoloğu Cemaleddin Afgani de masondu.
Prof. Hilmi Ziya Ülken'e göre, Mehmet Akif "Müslüman sosyalistti".
Hep yazıyorum, ezberimizi bozmalıyız.
Mısır'a gitmesine "şapka devrimine karşı çıktığı" gerekçe gösteriliyor.
Bu pek doğru değil. Şöyle ki:
1) Aslında milli mücadeleden önce Mısır'a gitme düşüncesi vardı. Ulusal güçlere destek için Ankara'ya gidince programını değiştirmişti. Ekim 1923'te hamisi Abbas Halim Paşa'yla Mısır'a gitti. 7 ay kaldı.
2) 1924'te Mısır'dan döndü! ikinci gidişi aynı yılın sonu oldu. 5 ay kaldı. 1925 Mayıs'ında döndü.
3) Ve üçüncü gidişi 1925 Eylül'ünde oldu. En uzun süre, bu gidişiyle oldu. Şapka devrimi aynı yılın ağustos ayında olduğundan, şapkaya muhalif olduğu için gittiği söylentisi çıkarıldı!
Aslında ne fesi sevdi, ne de şapkayı ve sarık giymedi hayatı boyunca. Düşünsenize saltanat lağvediliyor; Cumhuriyet ilan ediliyor; halifelik kaldırılıyor Mehmet Akif sesini çıkarmıyor; şapka devrimi oluyor, ülkeyi terk ediyor!
O, ülkeyi terk ediyor; hayatı boyunca birlikte olduğu Abbas Halim Paşa, Türk vatandaşı olabilmek için CHP'ye 900 bin lira bağışta bulunuyor!
O, ülkeyi terk ediyor; ama din reformunun en önemli adımı Kuran-ı Kerim'in tercümesi görevini kabul ediyor!
Mısır'da din bilgisi öğretmenliği yapmıyor; Türkoloji kürsüsü başkanlığı yapıyor.
Osmanlı'ya Batı yaşam kültürünü getiren ailelerin başında, Abbas Halim Paşa'nın mensubu olduğu "Mısırlılar" var. Bütün kadınlarının başları açıktı, bütün erkekleri Avrupalı gibi giyiniyordu.
Mehmet Akif'i onlardan ayrı düşünmek yanıltıcı olur. işin özü Cumhuriyet devrimlerine karşı çıkan gruplar yıllarca Mehmet Akif'i kendilerinden gösterdiler. Mehmet Akif softaların elinden kurtarılmalıdır.
Hamisi Abbas Halim Paşa 1935'te vefat edince; hamisinin kızı Emine Abbas'ın isteğiyle Lübnan'a gidiyor. 16 Haziran 1936'da Türkiye'ye dönüyor.
Özetle; Mısır'a gidişi ve dönüşüyle Abbas Halim Paşa arasında direkt bir ilişki vardı.
"misir'da kaldigim surede gordum ki dinin en guzeli, muslumanligin en guzeli, hosgorunun riyanin en guzeli bizde. allah benim omrumden alip bunu saglayan mustafa kemal'e versin" sozleri ataturk karsiti gibi gosterilmek istendigi icin bazi cevrelerce sansurlenen ve gizlenen kurtulus savasi'na destek vermis buyuk yazarlardandir.
kaynak:
(bkz: islam ansiklopedisi)
ayrica:
(bkz: allah ile aldatanlar)
(bkz: yasar nuri ozturk)
kuran-ı kerim için yazdıgı dizelerle insanın içini hoş eden efsane yazar.
asrın idrakine soyletmeyiz islamı,
ya açar bakarız nazm-ı Celil'in topragına,
ya üfler geceriz bir ölünün topragına.
inmemiştir hele kur'an,bunu hakkıyla bilin !!!
ne mezarlıkta okunmak,ne de fal bakmak için !!!
Üstadın mebbus olduğu günlerde muhalif bir milletvekili, çok çalışmaktan bitap düşmüş ve saçı sakalı birbirine karışmış durumda olan Mehmet Akif Ersoy'a, alay edercesine "Ne o mirim Maymuna dönmüşsün" der. Üstad hiç istifini bozmadan gayet sakin " Peki o zaman başka yöne döneyim " der ve yolunu değiştirir gider.
zannediyorum ki istiklal marşını şimdi yazsa solcu denen kesim tarafından idam edilirdi yada faili mechul suikaste kurban giderdi..
ve yine zannediyorum ki arnavut asıllı akif'in yazdığı bu türk marşı karşısında, kafatasçılar girecek delik arardı..
Başlangıç eki ki okumayan insanlar olacak özetini vereyim ATsız yazısını görünce:
"okuma yazma bilmeyen Gayri-türkler varmış bunu anladım. özet geçeyim Mehmet akif iSLAMCIDIR!AMA ONUN iSLAMCILIĞI SiZiN FETTOŞ HOCA EFENDiNiZiN iSLAMCILIĞI GiBi DEĞiLDiR;SAiD KÜRDi GiBi DE DEĞiLDiR onun islamcılığı Şerefidir,mertliğidir onurudur o islamcılık mefkuresinden dönmediği için ülkesinden uzakta kalmış ancak hiçbir zaman yeni kurulan devlete siyasi manada da ihanet içerisinde bulunmamıştır."
siyasal islamcıların kullanmaya çalıştığı büyük Vatansever insan,eşsiz şair.ben sözü üstad nihal atsız'a bırakıyorum
akif, şair, vatanperver ve karakter adamı olmak bakımından mühimdir. şairliğine kimse itiraz edemez. onun oldukça bol manzum eserleri arasında öyle parçalar vardır ki türk edebiyatı tarihinde ölmez mısralar arasına girmiştir.
vatanperverliği, tam ve tezatsız bir vatanperverliktir. akif, sözle vatanperver olduğu halde fiille bunu tekzip edenlerden değildi. vatanperverane şiirler yazdığı halde en sefil bir namert ve en rezil asker kaçağı hayatı yaşayanlar henüz aramızda bulunduğu için akif'in vatanperverliği yüksek bir değer kazanır.
karakter adamı olmak bakımından ise akif eşsizdir. o, daima bulunduğu kabın şeklini alan bir mayi veya cıvık bir halita değil; şeklini sıcakta, soğukta, borada, kasırgada muhafaza eden katı bir cisimdir.
islamcı olmasını kusur diye öne sürüyorlar. islamcılık dünün en kuvvetli seciyesi ve en yüksek ülküsü idi. bugünkü türkçülük ne ise dünkü islamcılık da o idi. esasen islamcılık osmanlı türklerinin milli mefküresiydi. on dördüncü asırdan beri türklerden başka hiçbir müslüman millet, ne araplar, ne acemler, ne de hintliler islamcılık mefküresi gütmüş değillerdir. bir osmanlı şairi olan akifte milli mefküre kemaline ermiş, fakat yeni bir milli mefkürenin doğuş zamanına rastladığı için geri ve aykırı görünmüştür.
mazide yaşayanların fikir ve mefküreleri bize aykırı gelse bile onları zaman ve mekan şartları içinde mütalea ettiğimiz zaman haklarını teslim etmemek küçüklüğüne düşmemeliyiz. çanakkale şehitleri için yazdığı şiir kafidir. başka söz istemez...
atsızcıların savunduğu güzel insan. dört dönecek yattığı yerde, korkarım.
bir şiirine bakalım ırkçılığa bakış açısı nasıl:
Hani milletin islam idi, kavmiyet ne?
Sarılıp sımsıkı duraydın a milletine. Arnavutluk ne demek? Var mı islamda yeri; Küfr olup başka değil, kavmini sürmek ileri.
evet vatanını seven bir insandı rahmetli, ama sırf milliyetinden ötürü kendini asla üstün görmemiştir.
vatan sevgisiyle dolup taşmıştır, ırkıyla zerre övünmemiştir.
zira islam'da övünmenin yeri yoktur.
şiirden de görüleceği üzere, hatta tüm şiirlerinden görüleceği üzere; mehmet akif önce bir müslümandı.
diğer sıfatları sonra gelirdi.
her yönüyle tanınması gereken bir insan.
sırf istiklal marşıyla tanıyorsanuz onu, cidden yazık.
aa bir de, bu insan sanıldığı gibi ırkçı biri olsaydı, suriye'de sefalet içinde ölmezdi.
bu cümlenin sonunu da açık bırakıyorum, anlayan anladı.
mısır'da yaşarken en yakın dostunun annesinin öldüğü haberini yollamasına "senden bir ses çıkması için bizim evden cenaze mi çıkması lazım" diyerek karşılık veren milli şairimiz.
inandıklarının bazılarına katılırım, bazılarını desteklemem fakat doğru adamdır, harbiden insandır ve gelmiş geçmiş en iyi şairimizdir.
Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.
Biri ecdadıma saldırdımı,hatta boğarım!...
-Boğamazsın ki!
-Hiçolmazsa yanımdan kovarım.
Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam;
Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam.
Doğduğumdan beridir, aşığım istiklale;
Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lale!
Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!
Kanayan bir yara gördümmü yanar ta ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!
Adam aldırmada geç git, diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!
Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu...
irticanın şu sizin lehçede ma'nası bu mu?
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
...
Ey dipdiri meyyit, 'iki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
...
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
...
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
...
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
...
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
...
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
...
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
...
'iş bitti... Sebâtın sonu yoktur! ' deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.
istiklal marşı'nı safahat adlı eserine almayan istiklal şairimiz. bunun nedenini soranlara ise "o benim değil milletimin eseridir" şeklinde muazzam bir cevap vermiştir.
vikipedi'deki sayfasına bakınca vikipedi'ye kızdığım, pek değerli şair/baytar. malın teki geliyor, öğretmenliği yerine öğretmenliği*** yazıyor ve paragrafın sonuna "bunlar çok doğru değil eeeeeeeeeeeeeeee ondan sonra" yazıyor. ne rezillik bu ya? bu adam bizim milli marşımız olan istiklal marşı'nın yazarı, şairi. bu ne saygısızlık?
kendisi'nin ömrünün son demlerinde bitirmiş olduğu kuran tefsiri vardır ama kimse tarafından bilinmez. ayrıyeten bu tefsiri ilginçtir ki öğrencilerine vasiyeti üzerine yaktırmıştır.
acaba ne anlatmak istemişti koca üstad? koca bir muamma olarak tarihin tozlu sayfalarında yerini alacak bu vasiyeti ile.
