Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
'Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar
istiklal marşımızın 4.kıtasının 4.dizesi...gunumuzde bu sozun ne kadar dogru oldugu tartısılmaz sanırım..çagdaşlasalım kalkınalım derken ınsanlık degerlerimizin cogu yıtıp gidiyor..
buradaki dizede medeniyetin kendisi değil, medeniyet diye gösterilen ülkelerin zamanında yaptığı vahşilikler eleştirilmektedir. o medeniyeti kan, savaş, katliam üzerine kurmaları eleştirilmiştir. literal bir okuma yapmayıp, dizenin ardındaki anlama yoğunlaşın.
medeniyet tanımıyla insanlığa uygulanan vahşete dikkat çeken emperyalizmin insanlık değerlerine nasıl düşmanca bir tavır içinde olduğunu anlatan istiklal marşımızın bir mısrasıdır.
yurdumuzun o an bulundugu durum acisindan yureklendirme amaci tasiyan dizedir.tek basina ele alinmamali,dortluk olarak okunmalidir..dortluk seklinde okununca silah vs acisindan bizden kat be kat guclu olan batinin karsisinda yilmamamiz gerektigi anlatilmaktadir
bu durumu çook öncelerden çözmüştür mehmet akif ersoy. nice devletler varki medeniyet denilen canavarın altına sığınıp binbir türlü oyunlar çeviren....
herkes medeniyetin tek dişinin kaldığını zanneder amma velakin anlatılmak istenen medeniyetin her vasfını kaybettiği ve sadece dişlerinin kaldığı yani parçalamaya odaklı olduğunu, yıkım yanlısı olduğudur.
