benimdir.
öğrencilik yıllarımda satış elemanı olarak part time çalıştım. katlandığım kıyafetleri bozanlara hep söverdim içimden.
şimdi bana kimse sövmesin diye katlıyorum.
jilet gibi bırakıyorum.
O tiplerden biri de benim.
Hatta mağaza çalışanlarının yanından geçerken selam verip kolaylıklar diliyorum. Sürekli aynı kıyafetleri katlamak yeterince sinirlerini yıpratıyor, birazcık olsun yükünü hafifletmek beni yormaz.
Benim. Ayıp geliyor toplu olanı dağıtmak. Kahve içerim masamda bardak bırakmakta ayıp gelir çöpe atılmalı bence. Salonda dambılları da yerine koyarım dağınık duran yakınımda olan varsa onları da yerine koyarım. Markette yere meyve veya ürün düşmüşse alıp onları da yerine koyarım. Elinize mi yapışıyor. Her yer dağınık her yer pis.
Bu benim. Hayvan gibi davranmanin luzumu yok. Yazılı olmayan görgü kurali degil ama olmali. it herif ordaki personel sadece tsort mu katliyor. Gorevi o diyip ahırın gibi davranamazsın.
Benimdir. Katlamazsam olmaz. Mağaza çalışanları gibi de katlayamıyorum.. Bir kere katlamayınca mağaza çalışanı arkamdan öfff demişti, o günden beri katlarım.. Katlamamayı geçtim, kıyafeti yere atıp, yerine koymayıp kirletenler var.. Ben bile böylelerine sövüyorum, mağaza çalışanları nasıl sövmesin be..
