Yemek yerine entrikaların, tartışmaların yapıldığı program.
Nalan sen nasıl bir sinsisin ya, hiçbir şey bildiği yok sonra millete saldırıyor.
Sabotaj yapmış bir de. Eda da hemen sıyrıldı işin içinden. Edayı ilk başlarda seviyordum ama sonradan ben her şeyi biliyorum tavırlarına büründü.
Nalan veya eda nolur elenin artık.
Hakikaten nalan mükemmel bir türkçesi, diksiyonu varmış gibi davranıyor. Konuşmaya başlayınca televizyonun sesini kısmak zorunda kalıyorum ya.
Yarışmacıların bulundukları ülkenin masterchef'i olmak için birbirleriyle yarıştıkları televizyon programı.
Masterchef us sezon 9'u izlemiştim. Yarışmaya daha seçilmeden pilot bölümde elenenler, bizim yarışmamızdaki şampiyonlardan daha komplike ve güzel tarifler hazırlamışlardı. Tek tek eyyorlamamı yapmak istiyorum.
Şef Somer Sivrioğlu: Anadolu yemeklerini modernleştirerek yapıyor. avustralya'da bildiğim kadarıyla biri sadece meze olmak üzere iki adet restoranı var. Bu ebatlarda oluşu insana " evet abi ya bu herifin yaptığı yemek yenir, lezzetlidir." izlenimi veriyor. Gerçekten işi öğrenmek isteyen insanların takip etmesi gerekli.
Şef Mehmet Yalçınkaya: Yaşlı kurt. Mutfağın ne kadar stresli ve zor bir çalışma ortamı olduğunu anlamamızı sağlıyor. Bazen stresin temel kaynağı kendisi olsa da, bunca yıllık deneyim ve başarılar karşısında yarışmacıların en basit şeyleri dahi yapamıyor oluşu, kendisini geriyor olabilir. Sonuna kadar haklıdır.
Şef Danilo Zanna: Mesleği aileden geliyor. Mutfak alanında pek bir bilgisi yokmuş gibi görünse de, italyan mutfağına büyük oranda hakim. Türkiye'de birkaç programa çıktı diye adamı oyuncu sanıyorlar. Oysaki herif Çin'de dahi çalışmış bir şef. Ortamı yumuşatıcı davranıyor. Mehmet şef'i dengeliyor. Güzel olmuş.
Yarışmacılara gelirsek:
Suna: Kendi çıkarı için yapmayacağı iş yok. Arkadaşının ununa tuz, çorbasına şeker katabilecek potansiyeli var. Silikon dudaklar yakışmamış. Masterchef olamaz.
Mustafa: Çok heyecanlı bir arkadaş. " Ben şöyle tecrübeliyim, böyle tecrübeliyim " diyor. Muhtemelen 30 liradan patates kızartması satan bir cafe'de çalışmıştır. Çenesini tutarsa son 5'i görür.
Yasin: Çakma Taner. Geçen sezon yarışan şırdancı mehmet'in görevini üstlenir.
Batuhan F: tombik çocuk. Daha genç. son 4'e kalır.
Batuhan: eli hızlı bir arkadaşımız. Masterchef'i kazanmaya en büyük aday. Göreceğiz.
Ekin: Yakışıklı kategorisinde yarışmaya dahil olmuş. Ağır barzoluk seziyorum. Uzun süre izleriz.
Nalan: Yemekteyiz programından transfer. Sesi insanın kulağını tırmalıyor. Yemek namına gram bilgisi olduğunu sanmıyorum.
Eda: Demagoji queen. Poşe yumurta nedir bilmez. Tiramisu nedir bilmez. Onu bırakın tavuk nedir onu dahi bilmez. Yeri yok.
Güzide: Saf, sesiz türbanlı bacımız. Üzülüyorum kadına. iyi bir ev hanımı olabilir. Ama bu yarışmada muhtemelen yiyecekler zavallıyı.
Açelya: Herkesin çok güzel bulduğu yarışmacı. Makarna yapılan bölümde şeflere artistlik olsun diye makarnayı elde açmaya çalışmıştı. Yarım saat mermer gibi hamurla uğraştı, beceremedi. Makinaya döndü. O günden beri sesi soluğu çıkmıyor.
Cemre: Mehmet Yalçınkaya'ya çıkışını herkes takdir etse de, yanlış yaptı. Karşısındaki adam old school. Usta çırak ilişkisini benimsemiş biri. Döverim de severim de kafasında. Mesleği öğrenmek isteyen yada ileride bu meslekte bir yerlere gelmek isteyen insan ustasına baş kaldıramaz. Kaldırmamalı. O başı keserler.
Rıfat: iyi yürekli arkadaşımız. Renk katıyor programa. Ama üzerler onu. Dayanamaz mutfaklara. Denesin tabi şansını. Masterchef olamaz.
suna nefretliğim. çıkarcı ve bencillikten ölecek. hayatta bu insanlarla savaşmaktan yıldık zaten.
ama açelya, sen mis gibi bir aşçısın. yasin'i de çok seviyorum, kendi takımını satmayan sadık bir adam. neşeli.
başlamasını beklediğim program. dışardan iki üç dakika izlemekle anlaşılmaz. mutfağın ruhunu seven insanların tutkuyla izleyeceği program bence. onu bilmiyor şunu bilmiyor diye aşağılamaya da gerek yok kimseyi. herkes kendi alanıyla ilgili her şeyi biliyor mu? hepimizin alanında da spesifik ilgilendiği bir şey var. onlar da öyle. özellikle mehmet şefin eğitici şeylerine bayılıyorum ben. danilo'yu da öpüp çimende yuvarlamak istiyorum.
basiretsiz bir yarisma.
adamlarin sef kriteri borek kofte yapabilmek.
koyacaksin eti bunu az orta pismis yap diyeceksin.
ya da vereceksin eti bu nasil pismis diyeceksin.
bilmedi mi sutla.
cok vasifsiz ev kadinlarini aldilar.
boregi benim annem de yapar sef olur mu yok.
teknik bilgisi olmayandan sef olmaz arkadaslar.
pratigin yoksa zaten mutfakta tutunamazsin.
cop dokturur temizlik yaptirirlar.
tencere tava yikarsin.
o basi kapali kariyi agladi diye aldilar benim gozumde ancak bir mutfakta bulasik yikiyabilir yerlere paspas yapabilir.
tavayi tutmayi bilmiyor aq.
masterchef junior 1. sezon, amerikada 2012 yılında yapılan yarışmaydı. 10-13 yaş grubu çocuklar yarışıyordu. onu izledikten sonra bizim master chef yarışmasının yarışmacıları o çocuklara anca komi olur. kimse kusura bakmasın.
yarışma falan yok mk bir de oturup izliyor musunuz. programın kurgusu tamamen gerginlik üzerine. sürekli birinin gerginlik çıkarması gerekiyor çıkmazsa reklama giriyorlar.
bunlar bizim işimiz çok zor, stresli, yoğun demeye getiriyorlar. sanki tek sizin işiniz öyle aq ne bu hava.
yumurta kırarken kavga kıyamet kopuyor yapay saçma sapan bi program.
bence yemeklerin asagilamasinda sikinti yok. ama adaletli degiller, ve kendilerine kul ariyorlar sanki. dun fitnessci bi eleman geldi, lan o etin on kat iyisini yapiyorum ben. ekrandan bile belli o etin sogudugu, katilastigi. ama aldilar adami. bir de birisi ne zaman seflerin soyledigi bir seye cevap verse kezban tribi atip, tamam en cok sen biliyorsun, bize ihtiyacin yok diyorlar. usta cirak iliskisi boyle bir sey degil amk, siz kendinize kul ariyorsunuz.
yemeklerin/tekniklerin/yeteneklerin/bilgilerin asagilanmasi konusu bence olmasi gereken sey. arkadaslar birinin yaptigi seye kotu denemeyecekse de olelim yahu, kaldi ki bu yarisma. yemek bok gibiyse bok gibi derler, teknik bilmiyorsa bilmiyor derler, umut gormuyorlarsa gormuyoruz derler.
