şişman ve gıdılı olanları çok sevimli oluyor ya * bide seni görünce garip tepkiler veriyorlar. kafasını bir oraya bir buraya eğiyor. çok ilginç hayvanlar.
deniz kenarı bir şehrin çatı katında yaşanması durumunda üst komşularınız olan, terasınızı hela olarak kullanan, korku filmi izlerken tıkırtılarıyla olayı güzelleştiren sevimli kuşlar.
bir izmirli olarak söylemek isterim ki; sesine alışıldığı zaman duyulmayan fakat denizden, körfezden uzak kalındığında kulaklarda yankılanan bir dosttur martı.
ayrıca attila ilhan'ın da şiirine konu olmuştur:
-- spoiler --
ağustos çıkmazı
beni koyup koyup gitme, n'olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
beni koyup koyup gitme, n'olursun
(...)
-- spoiler --
normalde yumuşakçalarla beslenen fakat insan eliyle hamur işine alıştırılmış cesur kuşlardır. Ek olarak genel ölüm sebepleri arasında, insanların denize attıkları plastik atıkları yemeklerine bağlı olarak yaşadıkları mide hastalıkları sonucu ölmeleri geniş bir yer kaplar.
Anton çevhov'un kaleminden bir tiyatro oyunudur.
bir de martı Jonathan vardır.Richard Bach öykü tadındaki eseriyle, martı Jonathan Livingston üzerinden, sınırları aşmak için çok çalışmak gerektiği mesajını verir.
bana yazın artık son dönemine girdiğimizi gösteren kuşlardır. neden mi böyle söylüyorum, çünkü bu kuşlar son üç yıldır hep bu zamanlarda oturduğum semti işgal etmekteler. ekime kadar da her akşam gelirler, çatılara konarlar ve çatıları da bol bol pisletirler.* en geç öğleye doğru da giderler bir taraflara. denize en az yarım saatlik uzaklıkta bir yer burası, neden gelirler bu zamanlarda pek anlayamadım. martı sesi bana deniz çağrışımı yaptığından bu zamanlarda kendimi sanki deniz kenarında bir yerdeymiş gibi hissettirir, hatta bazen sabah erken yaptıkları sesler rüyama girer, rüyamda da sesleriyle kendimi hissettiğim gibi denizde görürüm. o yüzden severim martı sesini.
istanbul Şehir tiyatrolarının bu sene revize ederek sahnelediği oyundur.
Sıkıcı taşra hayatında boğulmuş şehre gitmek için çıkış yolları arayan hayatları anlatır.
Çehov'un klasikleşmiş başyapıtları aradındadır.
Perde açıldığında sizi oldukça özenle hazırlanmış bir sahne karşılıyor, dekorlar harika.
