kadıköy rıhtım'da ikamet eden bir insan olarak, sıklıkla şahit olduğum olay.
hatta bir kere şöyle bir hadise başıma geldi: gecenin bir kör saatinde midem kazındı, mutfağa gidip buzdolabında kemirmelik ne var diye düşünerekten açtım kapağını, kafayı da derinlere soktum, gözden bir şey kaçmasın diye. sulanmış küflenmiş yoğurt, kurumuş bir iki sıkılmış yarım limon dışında bir şey yoktu. kafamı bozdolabından çıkarırken, buzluk kısmı için ayrılmış yere vurdum ama bayağı sert vurdum... "aaah amk kafam kafam" diye sızlanırken, apartman boşluğundan "hahahahahah" diye bir ses... amk martısı... bana gülüyor gibiydi piç.
Her gece yaşanan olaydır. Havanın aydınlanmasıyla yerini daha tatlı ve nispeten daha fonetik kuş seslerine bırakır. Ancak o zamana kadar geçmek bilmez, korkutur, uyku kaçırır.
