insanın içsel dünyası anlatan öykülemedir.
Herhangi bir zamanda herhangi bir yerde, ancak bir martının kanatlarının süzüldüğü bir yerde olandır başa gelen.
Nefes alışverişi hızlanır kanat çırpınışlarıyla, hedefi ilerde herhangi bir karaya varmadan önce. Süzülürken rüzgârda sessiz sedasız, göz göze geldiğiniz andır, sizin onun yerinde olma hissiniz.
Bir tek kuşlarda olduğunu bildiğin avien sistemi sende olsa diye düşünürsün bir an. Oysa bilemezsin ki o da bir insan olmak istiyor belki ve tüm derdi tasası ayrılık, aşk, sevda olsun der belki!
Hiçbir yarışın galibi olmayacak bir dünyada yaşarken, gücünü ve dengesini, enerjisini rüzgardan alan sen, gel bizim rüzgarımızda olmayan şeyleri gör martı.
Sana elimizle attığımız simidi havada kapmaksa tüm mesele, biz pek çok fırsatı kaçırırız hayatta, ki kimse vermese de bize sana verilen gibi!
bizde olup sende olmayan bir motive var içimizde atalet!
süzülür gider kanatlarında hayat ve bir ada vapuru kıyısına yaklaşırken yeniden, sen başka bir rüzgarın akımında yeniden enerjini almış ve simit-balık keyfini yapacaksın.
Yalnızlık sana da gelir, bilirim. Sen rüzgarını kaybetme yeter. Hepsi gelir geçer.
özellikle geceleri ve sabahın göründe bağıran tatlı hayvanlardır. ha uykunuzdan eder ama gene de kızamam nedense. kışları özlerim onları çok dolanmazlar etrafta. yazları da bıktırırlar bazen ama. garip bir sevgi bendeki.
