30dan once evleniliyorsa ask, sonraya sarkiyorsaniz da mantiktir. belli bir seviyeden sonra insanin gozu artik asktir, bidiktir yok bilmem nedir gormuyor. otuzuma gelmedim ama bu kivama geldim. kahrolsun sistem ve bagzi seyler.
Yanımda uyurken onu habersizce sevebilmeliyim, yoksa sokaktan geçen herhangi birine duyduğum histen farksız olacak insanın hayatımda olmasını asla istemem.
ikisinden de olmalı dicem ama işin içine aşk girdi mi mantık kalmıyor. evlilikte sadece aşkla yürüyebilecek bir şey değil (sabır, mantık, akıl) istiyor. bilemedim vallahi.
Mantık evliliği yapmak ve ya o kişiye aşık olmamak nefret edeceğiniz anlamına gelmez. Aşk nasılsa ölen bir duygu. Sevgi saygı ise evliliği yürüten şey. Hem yıllar içinde insan karşısındakine dönem dönem defalarca ayrı ayrı aşık olabilir.
kendim için aşksız bir evlilik düşünemiyorum, aşık olmadığım bir insana dokunmaya alışamam. ama aşk yüzünden o kişinin olumsuz yönlerini görmezden gelmemek gerek tabii. evlenilecek kişiyi her yönden değerlendirmek lazım. aşk yetmeyebilir evlenmeye bu yüzden ama aşksız da olmaz.
aşk evliliği güzel olurdu lakin toplumun ve geçim sıkıntısının derdi bir şekilde aşık insanı bile tartışmaya iterdi. sonra o aşık olunan adam veya kadın değiştikçe üzülürdünüz filan en iyisi mantık o yüzden. bence.
