"aşığım" deyip de bir senede aşkı solanlara bakılırsa sanırım aşık olmadığın ama güvendiğin ve saydığın, ve tabi iyi anlaştığın eli yüzü düzgün meslekli bir adamla , yeni kendinle aynı seviyede bir adamla evlenmek en güzeli.
En azından ben artık böyle düşünüyorum, tabi evlendiğiniz kişi de bunun mantık evliliği olduğunu biliyorsa.
Bir de aşk denilen şey her şeyin suyunu çıkarıyor zaten, bağımlılık misal. doğru düzgün yaşayamaz oluyorsun.
en büyük korkularımdan biri...çevremde tanıdığım büyük çoğunluğun gerçekleştirdiği evlilik türü...
hayır...gidip bir adamla parası, statüsü ya da düzenli güzel bir işi olduğu için evlenmem. zaten kişiliğime, karakterime göre değil. kendimde bunlar eksik değil ki başkasında aramak durumunda kalayım...bir tamamlayıcıya ihtiyacım yok.
beni asıl korkutan şu...arada "çok da" bir duygu olmadan "ben de memurum, o da memur" "ikimiz de aynı kazanıyoruz" "çalışma saatlerimiz birbirine yakın" "hafta sonu da tatil" "işte kafa yapılarımız birbirine uygun" "aileler de çok iyi anlaştı" "hem aynı şehirdeyiz, ailemden de uzak kalmam, çocuk olunca onlar da yardım eder" gibi böyle silsileler eşliğinde evlenmek...
tabi ki evleneceğim kişide yukarıda sıraladıklarım olabilir.
ama asıl anlatmak istediğim şu...buluşmaya giderken kalbim pırpır atsın. onu göreceğim diye kalbim yerinde duramasın. gözlerim parıldasın onun yanında. mesela ev eşyalarını seçerken heyecanlanayım. davetiyeyi elime aldığımda mutlu olayım. ve yukarıda sıraladıklarım gelecekse de sonrasında gelsin...
beni seven kişi bana aşık olan kişi de yukarıda sıraladıklarımı düşünmesin. beni başkasına anlatırken ismimi söylesin önce...işimi, memleketimi sonradan söylesin.
"görev" gibi olmasın evlilik benim için...aşk evliliği yapmak istiyorum sonucu ne olursa olsun...
günümüz için en ''mantıklı'' eylemdir. şimdi benim çok sevdiğim biri vardı.o da beni severdi.ama olmadı ayrıldık, severek ayrıldık. ayrılmamız gerekti.sonra ne mi oldu? ben olanları hazmedicem diye geberirken,alkolik olurken,baskasına bakamazken o gitti baskasıyla tanıstı,sevgili oldu bi de nişanlandı.neden? çünkü adam 30una dayandı, benden sonra baska birine aşık olamayacağını o da biliyordu. benden baska kimsenin onu çekmeyeceğini de. e madem bu adam niye senle evlenmedi diyorsunuz dimi, niye evlensin ki ben öğrenciyim,5 parasızım.nişanlandığı kız götüme kaş göz çizsem daha güzeldir ama parası var,memesi yok ama parası var yani,anladık ne sevgi ne meme bi para etmiyormus. eyvallah dedik, mutlu olsun dedik de benim bu sikilmiş hayatımın hesabını kım verecek? o gün de gelir bir gün diyerek avutuyoruz kendimizi.hadi bana sor kimle evleneceksin diye.şahsen kimseyle evlenmeyi düşünmüyorum. şu hayat görüşümde, mezun olduğumda olacak özelliklerimle birlikte ancak 40 yasında, oturup kalkmasını bılen birini bulursam evlenirim.aşksız,saygı,anlasma ve çekimin oldugu bir ilişki ancak.o da olur mu, bilinmez.
Sevgilisiden yeterli sevgi görememiş, sonu belirsiz ilişkilerden bıkmış..
Aşkın bir işe yaramadığını düşünüp " seversen sikilirsin , sikersen sevilirsin " ilkesine dayanarak..
Aklını çalıştırıp , aşkla gönlüm huzura eremedi, bari cebim rahata ersin diyerek yapılan evliliktir..
tabiki dürüst yalansız sadık olacak bunlar olmazsa olmaz. ama azıcıkta heyecan arıyorsanız sevmelisiniz sevmeden olmuyor, sevmedinmi karşındaki bırak ağzınla kuş tutmayı DÖTÜNLE KUŞ SÜRÜSÜ yakalasın gözünde olmaz...
mantıklı olacaksam eğer evlenmem. çünkü benim içim evlilik karşılıklı bir çıkar anlaşması değildir. karşımdaki adama güvence gözüyle bakmak bana hiç etik gelmiyor ki aşık olmadığım bir insanla aynı evi paylaşmak beni mutlu etmez. aşktan yanayım ben*
''al gülüm ver gülüm'' evliliğidir. madem işin mantığındasın kafan mantık yürütecek kadar çalışıyor niye evleniyorsun? paran varsa 150 çeşit hatunla seviş. aşkı çıkarınca evlilikte ne kalır zaten? yemek hazırlar falan diyorsan siktir git aşçı tut ya da kendin yap daha az masraf 2 kişi 2 kat masraf.
Doğru olandır kendine uygun olan insanla sorun yaşamazsın yada daha az sorun yaşarsın mutlu mesut yaşarsınız mantıklı düşünenler için mantıklı seçim mantık evliliği.
