ankara tunus caddesi'nde kebap 49 karşısında enfes bi tane dükkanı, ızgara ve mangal isminde, bulunmaktadır. deneyelim deyu girdik, hepimiz memnun çıktık.
Bu aktivite esnasında, bir erkeğin gerçek mutfak hünerine tanıklık ederiz.
Bir erkek, mangal başına geçmek için gönüllü olduğunda, aşağıda detaylandırılan bir seri olay yaşanır:
ERKEK
1. Erkek mangalı ve mangal kömürünü çıkartır.
KADIN
2. Kadın ızgarayı temizler.
3. Kadın bakkala gider.
4. Kadın kasaba gider.
5. Kadın fırına gider.
6. Kadın salatayı ve sebzeleri hazırlar.
7. Kadın pişirilecek etleri hazırlar.
8. Kadın, etleri bir tepsi üzerine, gerekli malzemeler, baharatlar, vs ile dizer.
9. Kadın temiz ızgarayı ve hazırladığı tepsiyi, mangalın başında elinde birasıyla dikilen adama getirir.
ERKEK
10. Adam etleri ızgaranın üzerine yerleştirir.
KADIN
11. Kadın içeri geçip, masayı hazırlar.
12. Kadın sebzelerin pişmesini kontrol eder.
13. Kadın tatlıyı hazırlar.
14. Kadın tekrar dışarı çıkar ve kocasına etin yanmakta olduğunu haber verir.
ERKEK
15. Adam çok pişmiş eti ızgaradan alır ve kadına verir.
KADIN
16. Kadın tabakları çıkartır, masaya dizer.
18. Kadın masayı toplar, kahve hazırlamaya gider.
19. Kadın kahve ve tatlı ikram eder.
20. Yemekten sonra, kadın masayı toplar.
21. Kadın gider bulaşıkları yıkar, mutfağı toparlar.
ERKEK
22. Adam mangalı olduğu yerde bırakır, çünkü içinde hala yanan kömürler vardır.
23. Adam karısına bugün mutfak işi yapmamaktan dolayı mutlu olup olmadığını sorar.
24. Karısının şaşkın bakışları karşısında, kadınları mutlu etmenin imkansız olduğu kararına varır.
apartman balkonlarında yapıldığında kapıyı pencereyi dumana verirdi çizgili pijamalı, kolsuz atletli komşular. elde bir karton parçası ateş yellenirdi, rüzgarla beraber hop aşağıya hop yukarıya yükselirdi odun kömürü kokulu duman. gel zaman git zaman karton parçası yerini fön fırtınalarına bıraktı. mangalı yüreklerinde hissetmeyen çizgili pijamasız ve kolsuz atletsiz amcalar, elde ileri teknoloji fön silahlarıyla yine bir yapaylık, bir kaytarma, emekten didikleme yapıyor ufak çapta.
not : bu metin berlin'de mangal sezonunu açan yurttaşlarıma.
türk milleti olarak çok sevdiğimiz bi yiyecek pişirme gereci. her yere taşırız valla. pikniğe (normali bu), balkona, plaja, beyazsarayın önündeki çimenliğe, yurt odasına (oha ya) ve daha bi çok acayip ortama.... ama gerçekten zevki ve lezzeti farklıdır.yanan odunun çıtırtısı pişen etin sesi ile birleşip süper bi düet oluşturur. burna gelen buram buram koku eşliğinde temiz havanın teneffüsü de cabasıdır.
ankara da tunus ile bestekar sokağın kesiştiği yerde bulunan bir yerdir. gayet leziz yemekleri vardır ve bir şubeside anıttepededir. gidip görülesi yemek yenilesi çay içilesi bir mekandır.
yakmasından pişirmesine, malzemelerinin hazırlamasından servis yapmasına ustalık isteyen bir mükemmel keyif aracı. adını kollestrol bayramı koyduğumuz günlerin vazgeçilmez ögesi.
üzerinde ne pişirilirse pişirilsin, en sonunda keyif için mantar ve sarımsağın muhakkak olması gerekir.*
bilinen kullanımı dışında, kömürlü ısınma devirlerinde, sobadan alınan kor halindeki kömürün diğer odalardaki soğuğu bir nebze kırması için de kullanılırdı.
(bkz: maltız) olarak ta bilinir.
Akşam karanlığında bir şey görünmezmiş
Ateşten ve dumandan başka.
Kıtlık senelerinde kömürün bolluğu
Huzur ve saadet verirmiş çocuk ruhuna
Şair arkadaşım Oktay Rifat'ın...
Ve Münevver Hanım, validesi,
Balık pişirirmiş mangalda ve dumanını
Mukavvadan yelpazesiyle
Genzine doldururmuş arkadaşım.
alacan abi etleri çıkacan şöle güzel yeşillik bi yere..atlet, altına çizgili pijama..çatalıda gösterecek şekilde indirecen pijamayı..yellemeye başlıcan mangalı..yanınada bi 70lik değmeyin keyfime
