bazen düşünüyorum, ciddi ciddi düşünüyorum. Özellikle de çok iyi anımsadığım nokia telefonumda sakladığım 10 sms'den sonra bir sms daha aldığımda yukarıda yanıp sönen mesaJ imlecine gözucuyla bakarken hangi mesajı silsem acaba diye hepsini tek tek okurdum.
birisi sevgilimden gelmiş çok hoş mesaj, ötekisi annem demiş ki oğlum çok özledim. Kıyamazdım hiçbirisi silmeye, bir yandan da yeni gelen mesajı merak ederdin. ne kadar güzel zamanlardı.
şimdi yok 10 gb hafıza, yok limitsiz rehber. kısıtlı olmak güzeldi.
hafızaların kuvvetli olduğu süreçtir. şimdi binlerce mesaj saklanıyor ve "ya geçen ay ne demişti bu bana" diyerek tekrar bakılıyor. o zaman öyle miydi? anında "geçen yıl şunu demiştin" deniyordu.
