adamın çok değişik bir tarzı, çok değişik bir sesi var. kesinlikle kimseye benzemeyen bir ses. en neşeli şarkıları söylerken bile bir çuval hüzün bırakıyor omuzlarınıza.
şu yorumuyla az ağzıma sıçmamıştır. artık dinlemeye korkuyorum. o kadar çekiyor ki içine.
Mabel adını Kumral Ada Mavi Tuna adlı romanda yer alan Tuna karakterinin takma adından alır. Matiz ise, müziğini en iyi tanımladığına inanarak adına eklediği ve «çok sarhoş, düşkün kimse» anlamlarına gelen eski yunanca kökenli argo bir kelimedir.
(bkz: http://www.mabelmatiz.com/biyografi/)
sıradışı ve başarılı bir müzisyen. sadece bir- iki şarkısı değil tüm şarklıları dinlemeye değer.
sezen aksu'nun hala haber bekliyorum senden şarkısını öyle bir yorumlamıştır ki, bu adamdan sonra başka yorumlayacak biri olursa şarkıya hakaret etmiş olur.
neden bilinmez, hüzünlendiren bir ses tonu var bu adamın. özellikle arafta'yı dinlerken, insanın bütün hayatının gözünün önünden geçmesi başka türlü anlatılamaz.
Bir şarkı nasıl olur da insanı aynı anda hem neşelendirir hem de kederlendirir? Müziğinde anlamsız bir neşe, sözlerinde anlamsız bir keder var ve bir araya geldiklerinde hiç olmayacak kadar anlamlı şarkılar ortaya çıkmaktadır. Türk müziğinin yeni bir anlayışa ve yeni bir kana ihtiyacı vardı. Bana göre bulunmuştur.
