adile naşit ten yıllar sonra türk sineması bir dev sanatçısını daha yitirmiştir, allah rahmet eylesin. çok hastaydı zaten rahmetli, daha fazla çekmeden bu dünyadan göçtü gitti.
edit: yanlış haberdir umarım.
çınarın en tepesindeki son yapraktı. olması gerektiği gibi fırtınalı bir güz günü düştü. gittiği yerde mutlaka adile naşit' i arayacaktır gözleri. hoşaçakal baba yaşar...
''Dokunma bize! Dokunma evladıma!'' sahnesiyle ve bunun gibi bir sürü efsane replikleri, diyaloglarıyla akıllarda kalan ve asla unutulmayacak olan büyük insan. O ve onun gibiler gelmiyor artık.
her karakteriyle canayakın ve samimi bulduğum ünlü yeşilçam oyunucusu. film sektöründe türkiyedeki en harika işleri çıkarmıştır.senelerce rahmetli adile naşitle çok yakıştırmıştım. allah acil şifalar versin.
kıymetni kendi yaratan biri. iyi bir oyunucu idi. oyunculuğu bırakınca veya bir sebepten ötürü ayrı kalınca kıymetine sebebep olanı da bırakmış oldu. Burada kıymet birimi ölçer olarak bzileri içine alan ve acımasız olan sistmein çarklarından bahsediyorum.
bugün itibarıyla düşüncelerimizin değiştiği sinema ve tiyatro sanatçısı.(!)
hakkında "bak siz adam yaşarken değerini bilmiyorsunuz, ama ben biliyorum" diyenlerin, acaba bir kez olsun münir özkul'un merak edip etmediğini, bir ziyaretine gitmeye kalkışıp kalkışmadığını, bir şekilde kendisine veya kızına ulaşıp"var mı bir ihtiyacınız, elimizden gelebilecek birşey" diye sorup sormadığını merak ediyorum.
