antidepresan diye alınan ama erken boşalmayı engelleyeci olarak karşımıza çıkan bir ilaç, yarım tableti ile 10 dakikalık performansınız 60 dakikaya çıkıyor.ama sırf cinsel amaçlı alcaksanız tavsiyem yanında uyarıcı, afrodizyak etkisi olan gıdalar vesaire tüketmeniz, kan akışını mı engelliyor nedir boşalmak bilmiyorsunuz.psikolojik sorunlarım var diye gittiğim de doktor acaba başka bir sorunlarım olduğunu mu düşündü de bunu verdi orası meçhul.
mutluluk hapı. bu ilaç teoman'ı dahi optimist yapacak kapasiteye sahip.
dünya yansa sikinizde olmuyor afedersiniz. sürekli mutlu olacak birşey buluyorsunuz.
"finalden geçer not alamadım, aaa olsuun şu an yürüyorum ve hava güneşli. yihhuuuu".
sürekli bu moddasınız. bu umursamazlık her ne kadar hastaya güzel gelse de dışarıdan çok sinir bozucu durduğuna da kalıbımı basarım.
tedavi olsak da kurtulsak şu pollyanna modundan.
gelelim dezavantajlarına.
ilk 2 hafta uykusuzluk(hatta bu daha sonra da devam edebilir), zamansız uyku bastırması, baş dönmesi, kusma gibi yan tesirleri görülebilmektedir.
çok çabuk doyup çok abuk acıktırabiliyor. uzun saatler yemek yiyememe durumlarında(çalışanlar için özellikle) biraz dişinizi sıkmanız gerekecektir.
ve en önemli etkilerinden birisi de; çok fena gaz yapıyor bu ilaç.
gün içerisinde 1.000.000 kere yellenmek artık imkansız değil.
neticede antidepresan kullanmak pek hoş değildir. mecbur kalmadıkça ne lustral'i ne de diğerlerini kullanmayınız.
edit: unuttuğum bir diğer dezavantajı da çene kasılmalarıdır. gün içerisinde kendinizi dişlerinizi sıkmış, çeneniz kasılmış halde bulmanız normaldir.
dün kullanmaya başladım. hissettiğim şeyleri hafta hafta yazıcam. şuanlık saatlerce geçmeyen ama kusturmayan bi bulantı ve boğaz kuruluğu, aşırı terleme. hızlı ereksiyon fakat geç ejakülasyon. psikolojik olarak bi bok hissetmedim daha.
edit: terleme geçti. birazcık rahat hissediyorum eskisinden. erken bir etki mi bu yoksa benden mi kaynaklanıyor bilemedim...
3 hafta sonra edit: terleme yok, ejukülasyon aynı, psikolojik olarak sıkıntılı hissetmiyorum ama kıvama gelmedim daha farkındayım. boğaz kuruluğu artık yok, bulantı yok. iki gün sonra randevu var. hadi hayırlısı
kullanımı fazlasıyla zor olan ama aynı oranda işe yarayan ilaçtır. en kötü yan etkisi mide bulantısıdır. bir süre sonra hiçbir şey yememeye başlarsınız ve hızla kilo verirsiniz. ilacı sabah içmeye dikkat edin. çünkü geç saatte içildiğinde akşam uyku falan olmaz. birden yatağınızdan sanki hep uyanıkmış edasıyla kalkar etrafınıza 'ben buraya nasıl geldim' modunda bakarken yakalayabilirsiniz kendinizi. tüm bunlara rağmen iyileşmek istiyorsanız doktor kontrolünde kullanmanızı önereceğim pembe gözlük takıyormuş gibi hissettiren antidepresandır.
alınacaksa başlarda yarım tablet alınması gereken tablet. aksi takdirde aşırı bir gevşeme, olası tartışmalarda "amaaaan koy ... rahvan gitsin" şeklinde davranışlarda bulunmanıza neden olabilir. yarım tablet iyidir ama hafiften gevşetir. tabi doktor verdiyse kulanın, ki doktor da aynısını söyler.
(bkz: kendimden biliyorum)
bana ne yapmaya çalıştığını anlayamadım dahaca. kullanmaya başladığım günden itibaren, zaten olmayan uyku düzenimin hepten içine etti. ilk günlerde yataktan kalkamadım. bir baş dönmesi, kafayı kazan gibi hissetme, mide bulantısı, halsizlik, el ve ayak bileklerinde uyuşma, uyudukça uyuyası gelme durumudur gitti. bildiğin beni depresyona soktu. sonra buna çene ağrıları eklendi. ama fena inat ettim. bana bunları yaptığını bile bile içmeye devam ettim. annemle tartıştım bir kaç kez hatta. elimden almaya kalktı. yarısını çantama sakladım. yarısını da başka bir yere. sonraları baş ağrısı hafifledi. yine sürekli vardı ama. ilacı içtikten sonraki saatlerde uyuyamamaya başladım. uykumun olduğunu biliyordum ama beynim açıktı. kalkıp koşabilirdim bile. tam uyuyacak gibi olduğumda ise kalbim durmak üzereymiş gibi hissedip birden kendime getiriyordum kendimi. her yerim uyuşuyordu zira. elimi kalbimin üzerine koyup atışlarını hissetmeye çalışırdım. bu tuhaf gelirdi zira ben senelerdir yatınca kalbimin çarpıntı yapmasından şikayetçi, ritm bozukluğu yaşayan ve sol tarafına fazla yatamayan bir insanım. birden bire kalbimi hissedememek de nerden çıktı? tam tersine döndü yani. sonraki günlerde bu uyku olayını anlayınca, sahurdan sonra içmeme kararı aldım. iftarda içiyor ve sahurdan sonra da uyuyabiliyorum. ardından diş ağrıları başladı. ilk başta bunun da ilacın yan etkileri olduğunu anlamamıştım. sonradan aklıma geldi. ilk olarak sol üst azı dişlerimden başladı. sonra yavaş yavaş tüm arka dişlerim ağrımaya başladı. çürümüşler gibi hissediyordum. hatta aynaya dikkatli dikkatli baktım birkaç kez cidden çürük var mı diye. ve kullanmaya başladığımdan şu zamana kadar ne zaman esnesem midemde bir ağrı peyda olup tüm vücuduma yayılıyor, birden enerji kontağımı kapatıyor. sanki karnında düğmesi olup da ordan açılıp kapanan ışıklı, sesli bir oyuncak ayı gibi hissediyorum. fakat birkaç saniye sürüyor bu. bu durum yüzünden pek dışarı çıkmak istemiyorum sabahları. mecbur olunca çıkıyorum. fazla dolanamıyorum. esneme tuttuysa ardı arkası kesilmiyor, halsizleşiyorum anında. ayaklarımı kaldırasım gelmiyor yürümek için. genel olarak ilaçtan en çok etkilenen midem. zaten ilacı kullanmaya başlamadan önce de rahatsızlığım vardı mideden. şimdi hepten beter oldu. iştahım bir an geliyor, o an yedim yedim, yemedim daha da saatlerce yiyemiyorum. bazen tam ağzıma bir şey atıcak oluyorum, birden midem bulanıyor bırakıyorum. bu yüzden 5 kilo verdim. doğru düzgün hiçbir şey yiyemiyorum. ilk zamanlar uyandıkça tekrar uyuyan ben, artık gözümü açınca tekrar uyumakta zorlanıyorum. ve bu gözümü açma durumu uyanmam gereken saatlerden erken oluyor. yani 5-6 saat kesintisiz uyuyorum en fazla. dün sabah ise çenemin sağ tarafında, eklem yerinde müthiş bir ağrıyla uyandım. noluyo çenem yerinden mi oynadı diye bile düşündüm bi an. ağzımı açıp kaparken baya baya acı çekiyordum. akşama doğru bu ağrı tüm çenemi kapladı. artık eklem ağrısından ziyade başka türlü bir ağrıya dönüştü. sanki kocaman bir pense, kulaklarımın hemen altından çenemi tutmuş, yanlardan bastırıyor. bu yüzden zaten az yediğim yemeklerden bu iftarda çok çok az yiyebildim. ve artık sinirlendim. bu akşam ilacı içmedim. şu güne kadar yan etkilerin hepsi başıma geldi sanırım. daha neler gelecek çok merak ediyorum. tabi içmeye devam edersem.
ha bu arada gelelim psikolojik etkilerine. zaten çoğu zaman mutlu, neşeli olan ben, yine aynıyım. bazı konularda obsesif olan ben, yine obsesifim, zaten durduk yere gülebilen, kahkaha atabilen ve aniden durgunlaşan ben, yine aynı durumdayım. zaten negatif göründüğünde bile içten hep pozitif olan ben, kendini üzmeyi sevmeyen ben, yine aynıyım. zaten en çok takıntısı belirsizlikler olan benin yine takıntısı sadece belirsizlikler. yani bir konuyu bir yere koyana kadar irdeleyip dert eden ben, yine bir yere koyana kadar dert edebiliyorum.
tek değişen dikkatimi toplamakta çok zorlanıyorum. düşünemiyorum. tamam şikayetim zaten çok düşünmekti. kafam rahatlasın istiyordum. lakin bu işin sınırı yok. düşünmem gerekenleri de düşünemez hale geldim. yaratıcılığım sıfırlandı. fikir üretemiyorum. hayal gücüm yerlerde sürünüyor. hayal de kuramıyorum. bir hayale odaklanamıyorum. gözümün önüne getirmekte güçlük çekiyorum. önceleri takmam ve takmamam gereken konuları ayırt ederken sadece takıntı yapardım. ayrıştırınca takılmayacağı umursamaz, takılacağı biraz daha düşünürdüm. yalnız şimdi ne olacaksa olsun mantığında gidiyorum. ayrıştırma yetisi de, isteği de gittikçe azalıyor. sabırsızlaştım ama sabrediyorum. bu nasıl bir şey bilmiyorum ama inadımdan dolayı sanırım bu sabredebilme işi.
velhasıl, ilaca başlayalı en az 14 gün oldu. temmuz sonu ağustos başıydı. şuana kadar benim üzerimdeki etkileri bunlar. devam edersem daha başıma neler gelecek bilmiyorum.
annemin gelinlik sandığının en dibine hapsedildiğin yönünde iç seslerim. anneme intihar etmeye karar verirsem karnıma bıçak saplayacağım diyorum, inanmıyor. seni kötü işlerime alet etmem, anlamıyor. belki bir gün seni ordan çıkarırım, bekle olur mu?
inanılmaz dercede mallaştıran antidepresan yok böyle bir mallaşma. yarım doz karar ama tam doz aldığınızda dünyada aydaymış gibi yürümenize ve arkadaşınızın ismini bile belli bir süre düşünmeden söyleyememenize neden oluyor. fare zehiri misin be mübarek bütün vücudu tutuyorsun.
5 dk önce yarım aldığım ve 5 gün boyunca da yarım alacakmışım. 6. gün ki yarımı ne yapacam dedim doktora, yüzüme mel mel baktı. doktora boynum ağrıyor diye gittim. beynime kan gitmiyormuş oda stres yapıyormuş diye bunu yazdı. Oysa ki çokta güleç bir insanım. gece kurtadam oluyorum o ayrı. Bakalım etkisi ne olacak bekleyip görecez.
Sınava hazırlanan insanların kesinlikle uzak durması gereken bir ilaç, bazı doktorlar iyi gelir diye veriyor, iyide geliyor kaygıyı azaltıyor hatta kaydıdan eser bırakmıyor, sınava çok rahat bir şekilde giriyorsun. Sonuç; ilacı bırakmaya karar veriyorsun, bırakırken 1 ay boyunca işkence çekiyorsun.
zamanla bazı bünyelerde bağışıklık yapan antidepresan.
50 mg ile başladım içmeye. yan etkiler geçtikten sonra ilk zamanlar gayet iyi gidiyordu. lakin sonraları hiç etki etmemeye başladı. oysa düzenli de kullanıyordum hani. dozu arttırıp 100 mg içmeye başladım. bildiğin depresyona soktu beni. adına ters düştü. (ha zaten depresyona girmedim hiç de daha önce. o da ayrı bi konu. benim içiş amacım farklıydı.) o kadar boş bir hale büründüm ki. tutup beni 7. kattan aşağı atsalar, hiç çabalamaz, atmalarına mani olmazdım.
üzerime soda döküp, 2 saati aşkın bir süre rüzgarda bekleyip şifayı kapmak da umrum olmadı. önemli bir anda telefonumun şarjı bitti, kapandı. "nolacak?" bile demedim. sanki tepemde taşıdığım bir beyin değil de saman yığınıydı.
velhasıl. bıraktım. 5 gün oldu aşağı yukarı. bıraktığım ilk gün kendime gelmeye başladığımı hissettim. tabi hala kanımda dolaşıyor. bu yüzden dengesizlikler de devam ediyor. şu an ve ileriki günler de içmeyi düşünmüyorum. bence ihtiyacım yok. kafam daha rahat gibi. ve eskisi gibi yine kontrolu ele alıyorum gibi. ya da bana mı öyle geliyor muaha. neyse bakalım neler olacak.
o değil de bedenime eziyet ediyorum resmen. hem ruhi, hem fiziki. neyse bu mevzuya da sonra değinirim.
yıllardır kullanmakta olan annemin son günlerde iç iç iyi gelir diyip elime sıkıştırdığı antidepresan. bazı durumları daha kolay atlatmanızı sağlayabilir. yıllarca sürüsüne bereket antidepresan kullanmış biri olarak söylüyorum ki en yan etkisiz ve hafif olan ilaçlardandır. bir diğeri için (bkz: prozac)
tanım: şu yaşıma kadar bütün türevlerinden uzak durduğum, tesirini diş ağrısı için apranax aldığım zamanki kadar hızlı ve hissedilir şekilde gördüğüm, 5. günümde halen alışma aşamasında olduğuma inandığım antidepresan ilaçtır.
aşırı derecede sinirimi bozacak, iş yapmamı engelleyecek derecede kafama takılan ve psikolojik etkilerinin yanısıra, fiziksel olarak da gerilmeme sebep olan bir olay sonrası, kendimi işe veremediğim için kardeşimin tavsiyesi ile 50mg tabletlerden bir tane alarak kullanmaya başladım.
ilacı aldıktan yarım saat kadar sonra, hafif bir mide bulantısıyla karışık vücutta bir rahatlama hissi oluştu. 1 saat sonra, zaten yoğunlaşmam gereken işe kendimi daha çok vermiş, eğer istemli olarak hatırlamazsam, canımı sıkan hadiseyi unutmuş, aklıma gelince de o kadar kafaya takmaz bir halde buldum kendimi. 3 saat kadar sonra, bir başka noktaya arabayla hareket halindeyken, sıkışan trafik, arkaya hafifçe eğilmiş ön koltuğun inanılmaz rahatlığı ve camdan giren güzel bir esinti eşliğinde yaklaşık 1.5 saatlik bir uykunun kucağındayım. Akşama doğru hafif bir üşüme etkisi yaptı. Sanki içim üşüyormuş da titreme gelecek gibi oldu. Akşam evde arkadaşlarla kahkahalar atarak muhabbet halindeyiz. ilk günden bu kadar tesirli oluşu beni şaşırttı.
5. gündeyim, hafif mide bulantısı ve zaman zaman üşüyormuşum gibi hafif bir his oluyor. ama bunun dışında kafama takacak birşey yokmuş, hatırlasam bile o şiddette canımı yakmıyor.
