o içinden bir türlü çıkılamayan kararsızlık karanlıklarından bahseden, şüphe ve gerçek arasında gidip gelen, rem' in mükemmel şarkısı. klibinde ünlü flaman ressamlarının tablolarından reprodüksiyonlara da yer vermiştir.
r.e.m i r.e.m yapan şarkılardan sadece bir tanesidir. klasiktir başka hiç bir şey demiyorum.
klibinde ki danslar efektler oldukça komiktir aslında lakin izlerken güldürmez sizi, klipte şarkıda alır sizi içine bambaşka bir diyara götürür o anda.
hayatımda açık ara en fazla dinlediğim şarkıdır. bir insan hayatın her alanında inancını kaybedebilir. sevgiye, insana, dine inancını kaybedebilir. bu şaheser hepsini kapsar, seni dinler, sorunlarına yardımcı olur, rahatsız eder.
90 öncesi daha alternatif daha isyankar olan R.E.M.'in o dönem hayranlarının yerden yere vurduğu en büyük hitleri.
Nasıl Metallica kimilerine göre Unforgiven ile kitlelere mal olup piyasa grubuna döndüyse, bu hayranlara göre de Losing My Religion and Out of Time albümü REM'in kendini müzik endüstrisine sattığı, piyasa grubu olduğu dönemeç noktalarıdır. Evet grup, kült statüsünden çıkıp mega-gruplar kategorisine geçti ama bir Green albümünün sertliğini, iğneleyiciliğini, hicvini -belki de Automatic for the People haricinde- tekrarlayamadığı kesin.
Drive'la REM hayranı olmuş ben de grubun tüm külliyatını dinledikten sonra Losing My Religion'a ve Out of Time'a pek sıcak bakmaz oldum. Automatic For the People, REM'in gerçek yeteneklerini daha bir güzel sergiliyor sanki.
