kendisinin delikanlılığın kitabını yazdığını zanneden ve kendi hayat görüşü ve yaşam tarzını en doğrusu olarak kabul ederek farklı gördüğü herkesi dövmeye kalkan ya da nefret dolu gözlerle bakan sonucunda da büyük ihtimalle dayak yiyen faşist bozuntusu.
lisede başımdan geçen bir diyologu paylaşayım hemen;
ayı: o kulağındaki küpemi,
ben: hayır atom bombası,
ayı: yazık gençliğine yazık, küpeli erkek mi olur lan,
ben: senin erkekliğin kulağındamı benim ki başka yerimde,
ayı: çocuk seni skerim akıllı ol,
ben: kulağınlamı...; derken kavga başlar ve ayı faşist tesbihli ceketinin önden bir düğmesi kapalı 'delikanlı' abimizin beni polise şikayet etmesiyle son bulur.
ordan burdan gördüğü niteliksiz serserilere özenip kendisi de almıştır eline bir tespih. o düşünceyle kendini çok önemli bir kişi sanmaktadır. ama haberi yoktur böyle yaparak gittikçe basitleştiğinden.ne yazıktır ki taze beyinler böyle saçma sapan işlere özendiriliyor.
