üniversite arkadaşlıkları başkadır her şeyden evvel aynı ev okul derken kardeş gibi olursunuz. ama tabii lise arkadaşlığı hele ki ihl de ise daha başkadır zira onlar candır yıllar geçer hala daha da görüşürsünüz üniversite arkadaşlığına tercih edilesi arkadaşlıklar da kurulabilir ama her nereden bakarsanız bakın her şey karşılaştığınız insana bağlı helal süt içmişse diploma önemli değil. vesselam.
lise arkadaşlığı benim için bir adım öndedir. çünkü lise de çok şeyleri takmazsınız ve rahat olursunuz mesela bir sınıfta uzun eşek oynasanız herkes katılır yok efendim kızlara kötü gözükürüm yada pantolon patlar demezsiniz dalarsınız hemen bunu üniversitede yapmak daha zordur. lise daha samimidir müdür yardımcısına yakalanmadan okuldan kaçış, 5 kişinin birleşip sigara alması bunlar güzel şeyler o yüzden bence lise arkadaşlığı.
ikiside yapacağını yapar. ama üniversite arkadaşı bir level üsttedir. aç kalmışsanız da birliktedir, toksanızda. aynı yerde sabahlamış, aynı yerde sıkıntı çekmişsinizdir. hop satmışsa da en çok o koyar...
lise süresince insan daha az selektiftir. pek özellik seçmez. sizle okul bahçesinde top oynayan, sigara döndüren, kantine inen ve en önemlisi güldüren her adam arkadaşınızdır.
ancak belki de lise ve öncesi dönemdeki bu alışılagelmiş ve seçim olmaksızın edinilen arkadaşlıklardan sebep, insan üniversitede hayli seçici oluyor. armudun sapı üzümün çöpü meselesi.. daha çok kültürel paylaşımda bulunayım, daha samimi olalım, daha çok kız arkadaş edinebileceğim erkeklere yakın olayım, hiçbir şeye atarlanmayan(o ne demekse artık) ev arkadaşı bulayım derken, daha karmaşık bir hal alır.
üniversite dostlukları daha çok ortam çocuğu modunda gözükmek üzere programlandığından, aktif gruplar prim yaptığından samimiyetten uzaktır. üçüncü sınıftan sonra kopmalar görülür.
ikisi de dahil oldukları dönem sonrası kaybolur gider. ikisinde de akıl ve yardımlaşma yoktur. birisinde bilinçsizlik, diğerinde ise aşırı bilinçli olma söz konusudur.
Universitedeki arkadasliklar lisedeki cocukca olmuyor. O yuzden daha kalici oldugunu dusunuyorum. Tek istisna haricinde-ki o istisna can dostumdur lisedeki hicbir arkadasimi aramiyorum. Universite daha baska oluyor emin olun.
lise arkadaşının sana attığı kazık seni pek bozmaz. çünkü evin var, ailen var, hayatın devam ediyor. ama üniversite arkadaşının attığı kazık bozar. çünkü gurbette, büyük olasılıkla sığındığın limanlardan biridir.
liseden sonra, üniversiteyi gören her arkadaş değişir. eski muhabbet kalmaz, ortak yönleriniz kalmaz. birbirinize, karşınızdakinin tanımadığı insanları anlatıp durursunuz. bu da bir yerden sonra sıkar. lise arkadaşlıkları çoğunlukla ölür. ama üniversitede artık rüştünü ispatladığın için, arkadaşlıklar daha uzun süre devam eder. ama tabii o da bir yerde bozulur. aynı nedenlerden.
lise arkadaşlığı olsun üniversite arkadaşlığı olsun her iki arkadaşlıkta gün gelir unutulur en güzeli ilkokul arkadaşlığıdır çünkü o zaman duygular daha saftır, çıkar ilişkisine dayalı arkadaşlıklar kurulamaz.
tercih yapılması zor arkadaşlıktır ama üniversite arkadaşı bir adım öndedir. şahsen kafa dengi insanlar vardı orda. tabi normaldir eğer sınıfta not ortalaması iyi öğrenci olsaydınız üniversite daha uygun gelir.
eğer karadeniz teknik üniversitesi gibi sikten bir okulda iseniz kıyaslama yapamazsınız. çünkü arkadaşınız yoktur.
buradaki insanlar * öyle yabani ki.
doğal olarak yeni bir sayfa açılıyor üniversiteye başladığınızda. hani yeni şeyler bekliyorsunuz ve kendiniz için bazı planlar yapıyorsunuz. ve insanlardan doğal olarak arkadaşlık gibi, muhabbet gibi bir şeyler bekliyorsunuz. olmuyor! düşünüyorsunuz, hani sorun acaba bende mi diye..
insanlarla normalden daha fazla muhabbet girişiminde bulunuyorsunuz. çünkü onlarda öyle bir şey yok. hani kendi aralarında ortam yapmış kişilerin arasına gireyim diyorsunuz. ee ortama girdiniz, çevrenize bir bakıyorsunuz ki bu ne muhabbet, bu ne seviye. tabi insan bunu bir yere kadar sürdürebiliyor. sonra yine sorunu kendinizde arıyorsunuz. acaba önyargılı mı davranıyorum? diye. e tabi insanda kendini bir yere kadar zorluyor.
bu dönemler de kızlar biraz daha olgun olur genelde*. onlara yaklaşayım diyorsunuz. öyle bir hale sokuyorlar ki sizi. sanki her hareketiniz yanlışmış gibi. insan düşünmeden edemiyor. sonra asosyal siz oluyorsunuz. eve kapanıp sözlükte takılıyorsunuz.
tiyatroya gideyim diyorsunuz. tiyatro hocası oyuncu arkadaşa sarhoş rolünü şu recep ivedik gibi yap diyor. ne alaka ise. oradan da çıkmak zorunda kalıyorsunuz. elinizden gelen bir şey yok. konser deseniz o da yok. varsa da tek başına neden bir insan konsere gider ki ?!
derslere yoğunlaşayım diyorsunuz. adamlar sınavları zorlaştırmaktan, eğitimi zorlaştırmaktan ne anlıyorsa o da istediğiniz gibi olmuyor. yani anlayacağınız şahsım adına böyle bir kıyaslama yapılamaz. hele ki çanakkale gibi bir ilde hayatınızın en güzel 4 senesini geçirdikten sonra.
cogu zaman universite arkadasinin ustun cikacagi durumdur..
cunku lisede belirli bir dusunce ve ideoloji tam oturmamistir.. fikirler veya dusuncelere gore degil eglenmeye gore arkadaslik ilerler lisede.. ancak universitede ergenlikten kurtulma, dusunce yapisi daha belirgin oldugundan arkadaslik bagi daha saglam olabilir.. bundan dolayi universite arkadasligi bir nebze de olsa ondedir.. istisnai durumlar harici.. *
