Bir espri yapılır ve buna gulersiniz sonra da biter. Leyla ile mecnun yarattığı karakterle ve mizansenlerle guldurdugu için ara ara izlenince aynı etkiyi yapıyor.
Sadece komedi değil çok güzel de dram yaptığı için seviyordum ben. Mesela leyla öldü haberi gelince iskender bu haberi verirken mecnun beni uyandır baba ya da beni buraya göm dediği sahneyi her izledigimde aynı etkiyi gösteriyor.
Bu arada ben ali atayin yeni dizisinden umutluyum.
ilk sezonunda gerçek bir leyla'sı vardı mecnun'un. gerçekten sevdiği, saçmaladığı, onun için her şeyi yapmaya hazır olduğu bir leyla'sı vardı. "o gemi bir gün gelecek" diyordu mecnun. leyla öldüğünde mecnun kapatmıştı aşk defterini. "yalan"dı ne duyduysa sonra.
ikinci sezon başkaları girmek istedi hayatına. mecnun için onlar leyla'nın siluetiydi yalnız. "kimi istersen onu bulursun karşında" dedi kendine. leyla'nın kalbini buldu birinde. bir diğerinde umudunu anımsamaya çalıştı. ama mecnun hiç sevemedi onları. onlarda bulduğu leyla'nın yansıması, gerçeğinin yerini bir türlü tutmadı. sonunda ikisi de anladı bu gerçeği. en önemlisi mecnun anladı bu gerçeği. üçü de ayrı yollara gitti.
üçüncü sezon bir başka leyla gelince, mecnun onu sevdiğini söyleyince izlemedim. bıraktım diziyi. mecnun "1 gün de olsa, 1 ömür de olsa" leyla'yı bekleyecekti. bu kadar kolay olmamalıydı. üçüncü sezon bitmeden dizi de bitti. benim için ikinci sezonun sonunda bitmişti zaten.
yine de hayatımda izlediğim en güzel diziydi.
kendimi bulduğum, beni anlatan tek diziydi.
keşke ilk leyla'nın dönüşünü görseydik, mecnun'un umudunun dönüşünü görseydik.
keşke burak aksak daha farklı bir hikaye düşünseydi kapanış için. daha az gerçekçi olan...
bu diziyle beraber umudum, çocukluğum, mutluluğum da bitti.
Bittiginde ağlama noktasına geldiğimi biliyorum , keşke eskisi gibi olsa gece 22.50 de başlayıp 1.15 te bitse izlesem , gülüp ağlasam o gunden beri hic bir diziyi takip etmedim etmem de .
bu başlığı neden sol frame e düşürdünüz ya, içim yanıyor aklıma geldikçe. özlüyorum ara sıra, tekrar tekrar izliyorum. ama tekrarları izlemek özlemimi gidermiyor. çünkü neden? çünkü zart diye bitirdiniz güzelim diziyi. derdini anlatamadan çekti gitti mecnun, ismail abi, erdal bakkal parasına kavuşamadı mesela. arda bile dönmedi ya.
özlüyor ve bekliyoruz, belki gemimiz bir gün gelir.
Mecnun: Baba noluyo ya? Anneme mi bişey oldu?
iskender: Yok yok, annene birşey olmadı. Bugün aradı hatta o. iyiymiş.
Mecnun: Aradı mı?
iskender: He, keyfi yerindeymiş.
Mecnun: iyi işte, aradıysa, barıştınız. Aranız düzeldi demektir, çağır gelsin kadın napıyo oralarda?
iskender: Yok, o haberleri izlemiş. Onun için aramış.
Mecnun: Ne haberi ya?
iskender: Senin kirven vardı. Ömer amcan hatırlıyo musun onu sen?
Mecnun: Hee. Ona mı bişey oldu?
iskender: Yok. Deden öldüğü vakit, yani senin öz deden, benim babam, annenle halan demişler biz bunu nasıl söyleyeceğiz iskendere? Konuşmuşlar aralarında. Demişler hayatta söyleyemeyiz biz. Bunu söyleyse söylese Ömer söyler. Ömeri çağırmışlar, konuşmuşlar. Bende sabaha kadar direksiyon sallamışım, nerdeyse sabaha kadar, böyle sabaha karşı geldim. Çektim arabayı, kitledim. Baktım kapıda Ömer duruyo. Allah dedim. Bir terso var. Yaklaştım yanına. Yekten dedi ki, baban öldü. Pat diye. 2 sene konuşmadım ben bununla.
Mecnun: Ee?
iskender: Eesi, böyle bişey olduğu zaman, böyle, birden Leylanın uçağı düşmüş.
Mecnun: Of baba ya. Bu muydu derdin? Sıkıntın bu muydu ya? Ya öyle şey mi olur canım yani? Ben de ne diyo diyorum ya, iki saattir ağzında ne geveliyor diyorum bu adam?
iskender: Mecnun?
Mecnun: Ne Mecnunu? Ne o baba ya, yani o kadar, şey yapacak bi durum yok ki.
iskender: Kafayı mı yedin?
Mecnun: Hayır baba, kafayı falan yemedim.
iskender: Kızın uçağı düşmüş.
Mecnun: E düşsün.
iskender: E düşsün, e düşsünle olur mu oğlum?
Mecnun: Allah aşkına baba, nolcak ki yani? Bu bi rüya, gerçek değil ki bu. Gerçekte değiliz ki şu anda, bi rüya yaşıyoruz yani. Ve Benjaminin kim bilir hangi oyunu bu yani. O kadar çok şeyde, kafayı taktı ya bana bu, oo, oyun üstüne oyun şimdi.
iskender: Mecnun
Mecnun: Anladın mı?
iskender: Mecnun, Mecnun Leyla ölmüş oğlum. Ölmüş ya
Mecnun: Ölmüş deme baba sonuçta yani, rüya bile olsa gerçekten, hiç kaldırabilecek durumda değilim böyle birşeyi yani. Ölmüş deme de, böyle, birazdan uyanacağız zaten. Bu Benjaminin işleri, anlatabiliyo muyum yani. Benjamin böyle taktı kafayı bi kere bana ve kim bilir daha ne, kim bilir daha uu uu, neler yapcak daha anlata biliyo muyum? Birazdan, uyanacağız. Vallahi hiç, hiç Yapmana gerek yok, gözlerini öyle, çoğu kızarmış hep, yapma Allah aşkına. Ha işte bak iti an, kendisi de geldi zaten.
Benjamin: Mecnun, özür dilerim.
Mecnun: Yaa, özür mü dilersin? Ama işte hep, yapıp yapıp özür diliyorsun ama Benjamin yani. Senin tam problemin ne onu bi anlasak. Oturalım böyle baş başa. insan gibi şurda oturalım, senin problemlerini çözelim. Niye böyle yapıyorsun ki yani? Ama önce sen beni bi uyandırır mısın? Valla. Yani çünkü çok zor durumdayım, sıkıştım kaldım burda, ayakta zor duruyorum, biliyo musun?
Benjamin: Mecnun...
Mecnun: Beni uyandırabilir misin, gerçekten, rica etsem, Benjamin ha?
Benjamin: Bak ben, gerçekten, gerçekten böyle olmasını istememiştim. Özür dilerim. (Asayı Mecnuna verir.)
Mecnun: Nasıl ya? Baba gidiyo adam, ne olur bir şey söyle. Uyandırsın beni, çünkü, çok saçma değil mi şu anda bu? Allah aşkına bir şey söyler misin? Baba gidiyo adam. Bir şey yapar mısın, lütfen, gerçekten çok, çok zor durumdayım yani. Hayır, ben böyle birşeyi kaldıramam baba ya! Anlata biliyo muyum? Ne olur ya! Şununla bi, kafama vurur musun bi tane. Allah aşkına ya, valla vur kafama! Uyanmak istiyorum çünkü yani. Kafam çok karışık şu an.
iskender: Gel.
Mecnun: Baba, vur kafama vur! Ne olur beni uyandır. Allah aşkına uyandır. Çok.. Ben bunu kaldırabilecek durumda değilim. Bana o kadar sert vur ki, ben öleyim, eğer, uyanmıyosam, uyandıramıyosan, baba, göm beni buraya Allah aşkına! Gelme baba ne olur, ya baba!
