daha ziyade eskiden her üniversitelinin elinden düşürmediği, şimdilerde ise yerde görse üzerine basmaktan büyük haz alacağı, düşmüş ve sürünen eski efsanedir.
11.06.2008 tarihli 866. sayısındaki kapağıyla, akp' nin yanında durarak, ünversitelerde türban serbestliği hakkında olumsuz karar veren anayasa mahkemesi' ni eleştiren mizah dergisi.
4 haziran 2008 çarşamba tarihli 2008/23 sayısında bir kadına el değdirmenin cezasını, dişlek kabasakallar elinde recm olarak tasvir ederek, ali babacan'ın "Türkiye'de sadece gayrimüslim azınlıklar değil, Müslüman çoğunluk da dini özgürlüklerle ilgili sorunlar yaşıyor" sözünü nazire adı altında götünden anladığını gösteren mizah dergisidir.
bahadır boysal kişisi yüzünden almayı bıraktığım ve 4 yıldır da okumadığım dergiydi. çünkü bu kişi dön dolaş eski işlerini ısıtır ısıtır tekrar koyardı. altına da ne eski işim yazardı ne bir şey. almıyorum lan dedim ve almadım. ta ki düne kadar.
fakat dün gece tren yolcuğulumdan önce hadi dedim alayım. aldım. arka sayfadan okumaya başlayacakken arka sayfada tam sayfa bahadır boysal öyküsü gördüm. ve tahmin ettiğiniz üzere yine eski bir işini koymuştu. ha bunu herkes bilmeyebilir ama dikkatli okuyucuysa insan görüyor işte nal gibi. öyküsünde sadece bir kelimeyi değiştirmiş. facebook yazmış balonlardan birine. herhalde eskiden chat falan yazıyordu. neyse ne. ama işte gördüğünüz üzere eski işini lök diye koymuş. altına ne bi not düşmüş bu benim eski işimdir falan filan diye. kısacası bu adam ben kendimi bildim bileli böyle. okuyucuyu enayi yerine koymaya doyamıyor. tam bir kolpacı. helal olsun yürü devam et boysal. ortam adamı!
sonuç olarak dergide her ne kadar metin fidan, ahmet yılmaz gibi usta ve çok beğendiğim çizerler olsa da artık leman okumayacağım. asla! devam et boysal! kolpacı seni!
fii tarihinde fazlasıyla okudum bu dergiyi.son yıllarda çoluk çocuk karikatür çizmeye başladı. bizde nerde o eksi ramazanlar edasıyla kapattık bu mevzuyu..
mizah güzel bir şey ama türkiyede belli sınırlar dahilinde. sokakta kız arkadaşı yada eşine yan gözle bakıldı diye adam öldüren insanlar var. bana küfretti öldürdüm diyen potansiyel katillerimiz mevcut. medya ve basın halkla olan ilişkilerini ab modunda modern değilde gelenek ve görenekler dahilinde onları anlayabilecek bir politika güdmelidirler.
akp karşıtı gibi gözüküp sözde cumhuriyet özde chp mitinglerinde sokaklara dökülen kıtaların üzerinden aynı cumhuriyet gazetesinin yaptığı gibi nemalanmaya çalışan kağıt israfı.
alalım sevmediğimiz muhalefet ettiğimiz birini resmini photoshoplayalım. söylemediği bir lafı söylemiş gibi gösterelim. karalayalım gitsin...
yarın da tayyip alsın iki tane photosop bilen fetocu genç. bütün leman çizerlerinin kafalarını z.kişen on beş tane gay' in vücuduna monte etsin yaysın piyasaya. katıla katıla kıçımla gülmezsem namerdim.
mizah düşünsel gerçekliktir tabusu yoktur. eleştirinin sınırı yoktur gerekirse politika gerekse siyaset , din , tanrı eleştirilebilir. lakin
dünyada ki herşey gibi eleştiri ve mizahta tutarlı olmak zorundadır. eğer derginizde bir ideolojiyi açıkça savunuyorsanız yayın hayatınızda da buna bağlı kalmak zorundasınızdır. bugün tüm yazar/çizerler olarak kapitalizme , paraya , militarizme , patronlara ağız dolusu küfür ediyorsanız ve size inanan insanların takdirini alıp , onların acı bir yutkunmasına sebepseniz yaptığınız işlerde tutarlı olmak zorundasınız. türkiyede gırgır ekolünden sonra en muhalif dergiydi leman sam amca teskereyi aldı başlıklı kapağında unutamayacağımız bir resim çizdi zihnimize. işte mizah buydu. son zamanlarda ki ticari ataklarına , tutarsız işlerine bakınca üzülüyor insan.
14 kasım 2007 çarşamba 836. sayı kapakta ulu önder atatürk var tv reklamına ithafen güzel bir kapak çizmiş bahadır boysal fakat sağ üst köşede bir uyarı notu mevcut che posteri 2. parça içinde diye. che posteri veriyorsunuz sevenleri için ne hoş lakin bunu parçalara bölerek her hafta bir parçasını vermek ticari atak değildir de nedir ? hani bu dergi ortaokul/lise gençlerinin harçlıkları ile ayakta duruyordu. ulan ne harçlıkmış neredeyse artık her ilde bir leman kültür var. markalaşmanın babasını yapıyorsunuz ve bunu yaparken de en acısı tempo , blue jean gibi dergilerin tek alınma nedeni olan eşantiyonları kullanıyorsunuz. birde hala eşitlik , hak , adalet gibi kavramlar kullanıyorsunuz.
841. sayı 3. sayfanın en altında bir not "izmir kitap fuarındayız indirimli ürünlerimizle senin indirimine sokayım yerli mc.donalts
ve nihayet son hafta 19 aralık 2007 çarşamba hoppaaa sağ üst küşede yine bit not 4 parça halinde devbezgin bekir posteri 1. parça.
bu dev sözcüğüne dikkat çekmek istiyorumzamanında kuponla tencere tava veren gazetemsi şeyler bu dev , mega , kuşekağıt , jumbo gibi yavşak terimlerle beynimizi yemişti.
bu yazı herhangi bir ideoloji taşımamaktadır. zaten yazan kişinde inanabileceği herhangi bir ideolojisi yoktur. yalnızca türkiyelidir.
(öss de çıkar! bu parçada han gi paragraf düşüncenin akışını bozuyor diye işte o paragraf bu parantezin yukarsındaki paragraftır)
gelelim leman ın yazıişleri müdürüne zafer aknar ; çorluda keyif kahvesinde lemanın tirajının düştüğünden dem vuruyordu bunun nedeni çok açıktutarsızlık`. ben sosyalistim diye bağıran bir derginin yazıişleri müdürü havuz başında bir burjuva düğünü ile dünya evine giriyor yahu zafer at s.kine kelebek konmuş gibi olmadı mı şimdi ?
açılan leman kültürlere baktığımız zaman diğer cafelere göre fiyatların bir hayli fazla olduğu göze çarpıyor. ulan bunun geliri temaya gitmiyor ki yine lemana ..
siz emeksiz para kazanmaya lanet ederken bir biraya %200 zam koyuyorsunuz. e bizde g.tümüzle gülüyoruz. 6-7 senedir leman okumuş ve bundan sonra pek okumayacak biri olarak bu büyük değişimi anlamakta zorluk çekiyorum. öznel olacak ama dergiye son katılan abdül(el üstü gondik) doğan pehlevan(melek ile mister do) gürkan yıldızgibi isimlerin neden mizahla uğraştığını anlamak mümkün değil. ortaokul seviyesine dahi çıkamayan işler çıkartıyorlar. insan dergiyi alırken bir kere daha düşünüyor. sonunda vaz geçip bir bira daha fazla içiyorum ve daha çok yararı oluyor kişisel gelişimime.
sefer selvi gibi bir zeka küpünüde barındırıyor bu dergi bu yadsınamaz. metin fidan , syasin 25oğlu , behiç pek , feyhan güver ve atilla atalay gibi gerçekten mizah insanları ise bu kokuşmuşluğu haketmiyorlar.
son olarak : sözcük ve imla yanlışları için özür dilerim ikisinede hiçbir zaman fazla ilgi duyamadım...
bir çocuğun * dünyaya bakışını, görüsünü, duruşunu biçimlendirirken en çok nemalandığı, en çok yaslandığı, hayatı kavrama ve anlamlandırma yolunda attığı ilk adımlarda omuz verdiği, arka çıktığı, sisin ardındakini aydınlatıp zihnine ışık tuttuğu, ona okuma, yazma, çizme edimini aşılayan, o çocuğun daima iyi, müstesna, özel addettiği ve geçmişteki en güzel anların bir hep bucağında illa ki andığı, üstüne çok şeyler de koyulsa o günlerden sonra bu gelişim olgunlaşma sürecinin onun yerinin hep ayrı ve özel olduğu, muhalefet etmeyi, sokağı, alt kültürü, küfürü, sevmeyi, sevişmeyi tecrübe ettiği, atmaya kıyamadığı bavullarda birikmişleri ara ara çıkarıp okuduğu, kokladığı dergidir. o çocuk büyümüş şimdi. büyümeseymiş keşke, leman da o da.
son sayısının kapağı ile zaman ve vakit gazetlerinin mizah büyük ödülüne aday gösterilmesi kesinleşen ve büyük ödülü almayı garantiledikleri belli olan ne olduğu belirsiz, parayı verenin çaldığı düdüğü olan anti-mizah dergisi.
