ilkbahar yaz aylarını dinamik, güler yüzlü , çok sosyal olarak bol hareketli mutlu yaşayan insanlar sonbahar ve kış aylarında sanki tüm o yaz aylarında sandıklarında biriktirdikleri sıkıntıları birer birer her gün çıkarırlar ve bu tip havalar aslında güzelken onlara o kadar soğuk , itici, bunalım depresyon havasında geçer ki nefret duyguları kabarır her şeye karşı sanki vücutlarından bu aylarda mutluluk hormonları izne çıkmış gibidir. benim anlayamadığım neden bunu yaparlar ki oysaki sonbaharın renkleri, kışın masumluğu o soğuk havanın bile verdiği sıcaklık ne güzeldir fakat göremezler aylarca kendilerinde mutsuzluk hükmünü sürerler.
