ilginç ve ilginçlik nisbetinde ibretlik olabilecek aşktır. şimdi bir kız tahayyül edelim boş bir kız olsun, her tülü zaman ve mekan etkisinden arınmış temiz bir zihne sahip.. Ve şimdi küçük bir oynama yapalım, bu kızın içine bir hayli kibir ve bu kibir oranında kıskançlık koyalım bence bu çok garip olabilir. şimdi de bu kızımıza çok yakışıklı bir erkek tasarlayalım ve bu ikisi sevgili olsun sonra bunları normal hayatın akışına koyalım. sizce ne olur? nietsche'ye göre kıskançlığının gereği olarak yakışıklı sevgilisini başka hiçbir kızın (buna arkadaşları da dahil) görmesini istemeyecektir. elinden gelse bir odaya kilitlemeyi bile düşünecektir. diğer taraftan ise kibri, arkadaşlarının, sokaktaki diğer kılzarın ve hatta erkeklerin, yakışıklı sevgilisini görmesini isteyecektir. aslında burada onun diğerlerine göstermek istediği şey sevgilisinin yakışıklılığı değil bundan ziyade bu yakışıklı çocuğun kendisini tercih etmesidir hatta biraz daha derine inersek bu yakışıklı çocuk kendisi seçmiştir, diğer kızları değil. şu halde kendisi diğer kızlardan daha üstündür. ya da en iyi ihtimalle kendisinin güzel olduğunu kanıtlamak derdindedir ve bu çocuğu arkadaşlarıyla tanıştırarak aslında tam da bunu söylemeye çalışıyordur. bundan sonrasını ben yorumlamak istiyorum. nietzsche'nin dediklerinden yola çıkarsak bence bir kız, gece 00:00 da sevgili yapıp arkadaşları bunu 00:01 de öğreniyorsa bunun, yarın okulda rahat bir ortamdayken haber vermesi kadar masum değildir. ya da hiç haber vermemesinin söz konusu kızda kıskançlığın kibire galebe çaldığını düşünüyorum. aslında kıskançlık ile kibrin çatıştığı ve bu kızı zıvanadan çıkaracak daha bir çok ilginç şey olabilir ama sanırım parağraf bundan kalın olursa kimse okumaz kibir ve kıskançlığımızın hep olması gereken seviyelerde dolaşması dilekleriyle.
