"ne düyon amınakoyim yine" deme canparem. bir dur, bir dinle kardeşini.
babaannesine kruvasan ve waffle götüren bu manyak genç kız, eve girdiğinde kurtla bildiğin sohbet ediyor ve babaannesini tanıyamıyor. ulan birini tanımak için illa görmek mi lazım, ses tonu, nefes alışverişi, hayata karşı bakış açısı, freud'un teoremleri hakkındaki fikirleri...
velhasıl kelam babaannesini tanıyamamasının altında hap attığı gerçeği yatıyor.
sen ister kabullen, ister kabullenme.
dip not:
- neden masal kahramanlarını bu kadar sürrealist biçimde eleştiriyorsunuz sayın yazar?
+ bak seni eleştiririm. hatta real madrid ile eşleştiririm.
- gideyim ben o zaman?
+ hem de hassiktir git.
