yusyuvarlak çizilen suratlar en baş sıralara yer almalıdır. ayrıca üç boyutlu göstermek adına ufacık ağaçlar aralardan dereler. bir de havada güneş olmasına rağmen dumanı tüten bir baca. küçükken nelerle uğraşıyormuşuz yahu?
hata değil onlar. çocukların doğal olan ve kirlenmemiş dünyalarıdır. çocuk resimlerinin hiç birinde ifade yoktur. renkler özgürce seçilmiştir. sınırlama yok, olmazlar yok. bir sınıf öğretmeni olarak; renkleriyle, çizgileriyle, duruşuyla anlam taşıyan çocuk resimlerini çok seviyorum. ve tüm resimleri sınıf panosunda sergiliyorum. o da ayrı bir gurur çocuklar için.
sanki büyüdük de ressam olduk. şimdi çizsem üç aşşa beş yukarı aynı hataları yapacağım resimlerdeki hatalardır.
mesela hala çiçeklerin boyunu büyük çizerim niye? perspektif diye bişey var da ondan, dağ başına çiçek çizen çocuk yoktur hep resim defterinin en güneydoğusuna çizilir çiçekler, ee haliyle büyük olur.
ve en önemlisi,
picasso'ya sormuşlar.
+üstad bu ne biçim balık?
-o balık değil, resim.
demiş.
sanattan anlayan çocuklardır, resim denilen şey renk ve çizgidir gerisi laf-ı güzaftır.
resim kağıdının köşesine çeyrek daire şeklinde güneş yapmak.
"m" harfinden kuş yapmak.
mum alevi şeklinde ağaç yapmak.
insanları evlerden büyük yapmak.
kırmızı insan yeşil köpek yapmak.
el ele tutuşan insanların ellerini birbirine ayakkabı bağı şeklinde bağlamak.
dikdörtgenden insan vücudu yapmak.
köşeye koyulan güneşin haricinde iki dağın arasından bir güneş daha çizmek.
... ancak bunlar hata değildir. bu yanlışlıklar o yaştaki çocuğun psikolojik gelişim evrelerini yansıtan belirtilerdir.
resimde masa varsa masanın üstten görünürmüş gibi çizilmesi, tabaklarda aynı şekilde... Genelde piknik resimlerinde olurdu bi de eğer adamlar oturuyosa ayaklar kırılmış gibi üst üste olurdu.
10 kasım, 23 nisan, 19 mayıs vs. gibi resmi bayramlarda hep günü anlatan resim olarak; bayraklarla süslü bir okul çizmek. numune gibi lan. bi tane yapıyosun iki dönem boyunca ekmeğini yiyosun.
Güneşi kağıtta yer yokmuş gibi en sol köşeye üçgen şeklinde çizerdik, baya da modaydı o zamanlar. Bide çöp Ali' nin eşine kocaman etek yapardık. Şimdi düşünüyorum da çok tarzdı.