705.
elbistan'ı ülke sanıyordum.
706.
eller ayır sabile. biz ayrılamayız.
707.
Mevlana'yı kadın saniyordum, tabii o zaman iskoç erkeklerini bilmeyen bir iremrem her etek giyen canlıyı kadın zannediyordu.
708.
Fred çakmaktaş’ın fatih ürek’ten esinlenerek çizilmiş olması.
709.
ben değil de bir arkadaşım ikramiyenin milli piyango biletinin içinden çıktığını sanırmış. havaya kaldırır ışıkta içini görmeye çalışırmış. salak ya.
710.
Gök gürültüsünü duyunca Allahın kızdığını zannederdim ve yukarı bakamazdım kapalı havada.
711.
Dizinin bittiği anda ekranda donan ve üzerinden castın aktığı son karede oyuncular, uzun süre hareket etmeden bekliyorlar sanıyordum.
712.
hayatı kolay sanmak,
bağcık bağlamayı zor sanmak.
713.
Noel Baba'yı Tanrı sanardım.
714.
bizi leylekler dunyaya getirdi sanmak
ondan sonra sen evlatliksin muhabbeti .
715.
Yuvarlak dilim olarak kesilmiş palamut parçalarının o şekilde yaşadığını düşünmem. Ağzı gözü nerede bunların diye hep şaşırırdım.
721.
annem babamın aksam saat 8de eve geleceğini söylediğinde evdeki saatin önündeki sehpaya çıkıp saati ileri almıştım, saatlerin hepsinin birbirine bağlı oldugunu sanırdım.
722.
mevlana’yı allah sanmak. apartmanın yanında koskocaman beyaz sakallı bir adam görünce bende öyle sandım
723.
insanların hepsi iyi niyetli ve tatlı sanıyordum. Öyleydi de.
Sadece son 10 senede göç edenler gitse bile yine öyle olacak canım şehrimde.
724.
- keçiboynuzu pekmezi Keçiden mi yapılıyor?
- hayır bir bitkiden yapılıyor.
- o zaman yerim, tamam.
4 yaşındaysan, hayat bazen çok sürprizli.
725.
edison - ediz hun. karıştırmıyor ikisini de aynı kişi zannediyordum. hani setten çıkınca ampul icat ediyormuş gibi.
bir de allah'ı yaşlı ve sinirli bir amca olarak tahayyül ediyordum.
726.
annem babamın aksam saat 8de eve geleceğini söylediğinde evdeki saatin önündeki sehpaya çıkıp saati ileri almıştım, saatlerin hepsinin birbirine bağli oldugunu sanırdım.
727.
Babamın cebinde bitmeyen para var zannederdim. Bana dünyaları alır heyt be diyordum. Ta ki çok sevdiğim odunlu kamyon oyuncağına param yok diyene kadar.
728.
kara murat , tarkan ve malkoçoğlu gibi filmlerde insanların gerçekten öldüğünü düşünüyordum .
730.
Mandalina, portakalın yavrusudur sanmak.
Eve mandalina alındığı gün, annesi çok üzgündür şimdi deyip zırıl zırıl ağlamak.
Şimdi mi?!
Şimdi bayıla bayıla yiyorum, hatta annesini de yiyorum.
731.
Kağıda sayı yazınca para oluyor sanırdım.
731.
Diğer insanların kendi benliklerinin olmadığını düşünürdüm. Düşünsene karşındaki insan da düşünebiliyor, hissedebiliyor, sevebiliyor. Çok uzak gelirdi bana.
732.
Otobuslerde yazan basamakta durmayin otomatik kapı çarpar yazisinda ki çarparı elektrik çarpması olarak algiladigim için kapilardan çok korkardim.
Babalar hiç olmez zannederdim,11 yasimda babamı kaybedene kadar.