Küçükken insanın içinde bulunduğu yaşamın her anında, her olayında içine ansızın düşen bir heyecan olması durumudur. Ki bunun nedeni yapacaklarının sonucunu bilememek, tahmin edememektir. Bunun da nedeni ise tecrübesizlik ve de hayatı canlı yaşamaktır. Büyüdükçe bu yaşananlar o insan için "sıkıcı ve problem" olarak görülecektir. "Heyecanlı ve zor" değil. Hayatı monotonlaşan, sistemin kölesi olan insan alışacak ve içindeki heyecanı, belki de masumiyetten dolayı oluşan heyecanı kaybedecektir. Artık Çok az şey konusunda heyecan yapacak,daha önce görmediği veya çok az gördüğü şeyler gerçekten o kişiyi heyecanlandıracaktır. Hayatı monoton yaşayan bir insana göre heyecanlanmak küçükken olan bir şeydir. Büyüyünce geçer.
