şekerli yiyeceklerin etrafına toplanan binlerce karıncanın üstüne kolonya döküp yakmak gibi toplu katliamlardır. şimdi ise* tasdik etmiyoruz böyle şeyleri. karıncaları sevelim onları koruyalım.
karıncaları önce nazikçe elime alıp sevgi ve şefkat uygular ardından koca bi taş altında toplu katliam yapanlardandım. karıncayı vücutta gezdirirken gıdıklanma duygusu çocukluğumun ayrı hazlarındandı. *
karıncaları önce nazikçe elime alıp sevgi ve şefkat uygular ardından koca bi taş altında toplu katliam yapanlardandım. karıncayı vücutta gezdirirken gıdıklanma duygusu çocukluğumun ayrı hazlarındandı. *
Gücüm bu gariplere yeterdi anca. Ne köpekler kovaladı, ne kediler tırmıkladı. Hepsinin hıncını şunlardan çıkarırdım.
karıncaların bir kısmını suda boğarak bir kısmını da ezerek öldürürdüm. Ama vicdanım el vermezdi, ardından mezara gömerdim. Fatihayı da eksik etmedim elbette.
Daha geçenlerde bir yazıya denk geldim. Çocukluğunda hayvanlara zarar verenlerin, ilerisinde potansiyel bir katil olacağı ile ilgiliydi. Şaşırmadım.
