bir de bu insanların bir level üstü olan, merdane olarak dünyaya gelmesi gereken fakat yanlıslıkla insan olarak doğan tipleri mevcuttur ki; bunlar, köpekleriyle hem konuşur hem de kendi elleriyle köpeklerine mama yedirirler..
- aç bakıyım ağzını benim biricik yavrum..ay ne tatlıymış bu bıcı bıcı bıcı..
- ne diyon sen ya ya yicez işte..dur..
çiçeğiyle konuşan insandan çok daha anlaşılır bi durum sergiler köpeğiyle konuşan insan. bu insanlara deli denmez lakin bi delinin köpeğiyle konuşuyo olması istenmeyen sonuçlar gösterebilir. sonunda delidir ne yapsa yeridir dedirten durumlara gebedir
birçok konuşan yada konuştuğunu sanan insanla mukayese edildiğinde çok daha insan olan köpeği ile arasında ayrı bir lügat, hatta dil geliştirmiş, ev ortamında değil de sokak ortasında konuşunca etraftakilerin şaşkın bakışlarına haiz olan insan. (bkz: kendini insan sanan kopek)
asosyaldır. hiç sosyal aktivitesi olmadığından arkadaş edinemez. konuşcak birini aramaya başlar, bulamayınca delirir ve köpeğini arkadaşı zannedip konuşan kişidir.
- atıl kurt..
- deli misin olm?
- lan! sen.. sen konuşuyorsun..
- hayır abicim sen akli dengeni yitirdin sadece o kale benim, bu sur senin diye diye..
- yapma bee..
- ne sandın yarraam..
- bak.. bak ağzını bozma benim deli damarım çok pistir..
- hev hev..
- ya olm noluyo yaa?
bunu o deliye sorduğunuzda da cool takılmaya başlarlar genellikle. insanlardan daha sadık filan diye girer ki meseleye hemen bi otobüse atlayıp evinize gelmeniz sizin için en hayırlı olandır.
"köpeğiyle konuştuğu için mi delidir" yoksa "deli mi köpeğiyle konuşuyordur" diye iki farklı düşünce düşünmemize sebep olan tam olarak anlaşılamamış başlık.
