bileğe dört beş tur dolandırılıp bir yerinden ilmeklenen şu deri kılıklı zımbırtıya olursa renklisinden olmazsa metalik gri renkteki açma halkalarını üçer beşer ne denk gelirse dizip genellikle kolye, zaman zaman da künye yapmış nesil şimdilerde otuzlu yaşlarını geride bırakmıştır.
ne mutlu o dönemlerin sadeliğini yaşamış olanlara.
80'ler sonrası ergenlerinin özenti olmaya uzak tavırlarını kendi moda akımları ve takı yaratıcılığını yaşamış biri olarak bu kolye ve künye sevdası giyim tarzımızın önemli bir parçasıydı.
yerine göre yandan pileli kumaş pantolon, bilek kısımları dar ve duble, üzerine bel kısmı dar yukarıya doğru genişleyen yakası her daim fanila ovaline kadar açık gömlek.
altta genellikle çizme veya topuklu ayakkabı.
içinde kumaş olan giyim tarzı pek ilgimi çekmediğinden genellikle kot pantolon tercih etmiş kesimde yer aldım.
bu kıyafet tarzları aynı zamanda müzik kültürünü, politik duruşu ve ideolojileri de simgelerdi.
hepsi bir yana pazar günü gelip öğrenci kesimin tatili futbolla birleşince ve mahallelerin geniş ve apartmansız, gecekondusuz alanları futbol sahası olur, kıyafetler, müzik kültürleri ve ideolojiler bir yana bırakılır, kah romario olunur, pele olur ayağına top yapışan, kah maradona yer yer lakatus olunurdu...
açma halkalarının da bir ömrü vardı ve yeri doğallıktan uzak, ekonomik kaygıların ön planda olduğu kimler tarafından beğenilip tasarlandığı bilinmeyen samimi gelmeyen takılara bıraktı yerini.
ve gün yerini geceye, geçen zaman doğallığını camekanlara bıraktı ve her şeyin samimi olmayan bir alternatifi peyda oldu.
