semazenlerin tanrı ya yaklaşma yoludur.eski bir gelenektir.
ayakta durarak ney çalan baş semazenin etrafında bir daire oluşturulması ile başlar.
hareket neyin ritmine katılınarak ilave olur.
semazenler geniş kol ağızlı elbiseleriyle neyin ritmine uyarak yavaşça hareket etmeye başlarlar.
şarkının ve dansın hız kazanmasıyla kanatlanmakta oldukları hissine kapılırlar
kolllarını yumuşak eğrilerle yukarı doğru -dik değil- kaldırırlar.
kol ve bacakların hareketleri çabuklaşır ve hız yoğunlaşır.
kutsal bir sarhoşluk dansın hareketine egemen olur.
ruhları bağlarından kopar ve vücudları söner.
semazenler sonsuz ışığın mutluluğundan başka hiçbir şeyin idrakinde olmazlar ve bundan sonra başka bir dünyanın gizemli sesine dönüşmüş olan neyin yavaş yavaş uzaklaşarak kaybolması ile yere yığılıp kalırlar
