basite indirgenecek bir olay olmasa da bu dünya konjonktüründe artık bir adımız yok. bu yüzden de artık bizim yapabileceğimiz bir şey yok.
arap ülkeleri kendilerini her koruyamadığı her vakitte; yetiş türkiye modu artık sıktı gerçekten. hangi arap ülkesi bizim bir yanımız sıkışsa bize yardım etti? daha osmanlı zamanında arkamızdan vurmuş olan ara ülkeleri hatta. bırakalım müslüman kardeşliğini. hiç bir arap ülkesi bizi kardeş olarak görmüyor. hatta hiç bir ülke birbirini o şekilde görmüyor.
filistin için hangi arap ülkesi bizim koştuğumuz, uğraştığımız kadar uğraştı? hepsi birbirine düşmüş durumda. hepsi biribine düşman. şimdi diyorsun ki kudüs gidiyor. yüzyıllardır hatta bin yıllardır kudüs zaten hep gidip geliyor. tüm haçlı seferleri sırf orayı almak üzerineydi. her dinin doğuş merkezi olduğu için. şimdi sana sorarım israil ele geçirdi diyelim, en büyük hristiyan ülkesi olan amerika ben tanıdım demiş avrupa ayaklandı karşı çıktı. ne olacak avrupa, amerikaya savaş mı açacak? nato kendi içinde mi savaşacak?
geçelim bu işleri. hiç biri bir şey yapmayacak biz dolduruluşa getirilip bir çok gencimizi feda edeceğiz yine. ne olacak peki? birileri kapılar arkasında purolarını içip viskilerini yudumlarken senin gençlerin oracıkta ölecek ve şehit diyeceğiz hepsine. peki kaç dakika akıllarda kalacak adları, kaç dakikalığına kahraman olacaklar bizler için?
tüm bunlar ışığında türkiyenin yapması gereken şey. olaya karışmaması ama asla olmaz. gözünü kan bürümüş, savaş bürümüş büyük devletler ve tayyip bu kavgaya girecek ve al sana ekonomik kriz. al sana yeni vergiler ve al sana elinden giden binlerce, milyonlarca, milyarlarca lira... ne için? din için mi? din savaşları biteli çok oldu. artık sadece din adı üstünde olan ama ülkelerin ekonomik olarak, stratejik olarak ve aslında parasal olarak savaşı var.
sen kendini geliştirebilseydin, büyütüp söz sahibi olabilseydin eğer bu coğrafya da asla bunlar olmazdı. ne israil bir şey yapabilirdi, ne de diğer kıtadan bir devlet gelip laf edebilirdi.
o yüzden yaptırmadılar, ettirmediler demek yerine önce kendini geliştirmeyi düşünecektin. bunları yapmadan bırak kudüsü senin incirlik denilen kendi toprakların içinde bir yer amerika bayrağı altında...
müslümanlar mezheplerine göre israille çatışan örgütlere katılabilir. sunniler için hamas şialar için hizbullaha katılabilir. böylece cihat yapmış cenneti garantilemiş olur. burada sen rahat rahat yaşarken orada filistinli kardeşlerin ölüyor.
isterseler bir araya gelip kendi örgütlerini de kurabilirler. ülke zaten katılıma karışmaz. nitekim ülkede ışid de katılım da pkk ya katılım da vardır.
yani ben islam davası uğrunda şehitlik mertebesine ulaşıp israilden öç almak istiyorum diyen bir müslüman için her türlü seçenek mevcuttur.
gidip tanrınızın vadettiği cennete kavuşun. şehadet şerbetini kana kana için. sonuçta sonsuz bir cennet hayatı varken sonlu ve filistinli kardeşleriniz için dram olan bu hayatı yaşamanız akli olarak da sıkıntılı bir durum.
uzaktan dua eder, yardım ederiz demiş, dingil mümitonun biri.
sabah akşam küfür ettiğiniz bu ülkenin solcuları, 70' li yıllarda filistine gittiler. yaser arafat önderliğinde el-fetih' le saf tuttular, israile karşı savaştılar. bu uğurda öldüler, filistinli özgürlük savaşçılarıyla birlikte kurşuna dizildiler. çünkü onlar dünyanın emperyalizme ilk ulusal kurtuluş savaşını vermiş ve kazanmış bir ulusun evlatlarıydılar.
o zamanlar bazı dingiller, tespih 33' lük mü olsun yoksa 99' luk mu diyerek derin tespih tartışmaları yapıyordu.
not: bugün ise ne filistin ne kudüs umurumda bile değil. neden mi ?
1983 yılında özgür kıbrıs türkü kendi devletini, kıbrıs türk cumhuriyetini kurduğunda bir tek islam ülkesi tanımadı. bagladeş ve pakistan' da dahil. çünkü bazı zırtabozlar bunların tanıdığını söyler ama potturduklarını söylemez.
