kuce kapisi

entry1 galeri0
    1.
  1. bir M. Kadri GÖRAL şiiri diyarbakır şivesi ile okunur aslında ama ben yazmaya çalıştım.

    Mektup

    Oğlum Ehsan!
    Ana heyran nasılsan?
    Ne haldasan?
    Biz .seni aramasah sormasah
    Sen bizi ne arisan ne de sorisan
    Sen ne hersiz bir evlatmişsan
    Bemırad olmiyasan
    Hahın kızınan gezisen dolaşisan
    Edemisen anan mektup yazasan?
    Heç Allah'tan korhmisan bizi merakta bırahisan?
    Dünegin diyazan oğli Hüsen gelmişti Ankara'dan Getmişem sağlık haberin ondan almişam Seni belediye otobozunda görmiş bir kıznan
    Sözlüm diye bahsetmişsen o kızdan Birde yüzüg tahmişsan barmağan Niye oğlum sen anasız kalmişsan Sansahan evlenmağa kalmişsan?
    Hüsen'e dedim ki;
    "Hüsen! Hele birezım kızi anlat"
    Dedi ki:
    "Ne anlatayım diyaza, Ay parçası bemıraza"
    Gülende güller açi
    Ağliyanda incinen mercan saçi
    Bele güzel ne görülmiş ne duyuimiş
    Hak teala öz nurundan yaratmis.
    Ehsan!
    Niye sen hırıf olmişsan
    Böyükleren danışmadan evlenmağa kahmişsan
    Kardaşından da mi ibret almisan?
    Getti bir tango kız getirdi
    Ne kendisi rehetetti
    Ne de bizi rehet ettirdi
    Kız da kız olaydı üregım yanmazdı
    Ele zaif ele zaifli ki
    Ayni Çirtik Eso'ya benzidi
    Çirpi gibi bacaği
    Emin ağanın ayağı gibi ayaği
    Çamaşır tokacı gibi de elleri vardi
    Ne ağlidi ağliyasan
    Ne gülidi gülesen
    Ne konulmağımızı begenidi
    Ne bitirdiğimizi yeyidi
    Zıkkımın köküni yiyeydi
    Hırçikli meftüneyi ağzına koymidi
    Kibekudura kaşığını degdirmıdi
    Pencegoşt kebabından hanımın meğdesi bulanidi
    Herbişede kusur bulıdi
    Herbişeye yengi yengi adlar tahidi;
    Ben deyidim babakanuç
    O deyidi "patlıcan ezmesi"
    Ben deyidim lebeni
    O deyidi "yoğurt çorbası"

    Ben deyidim hılorik aşi
    O deyidi "ekşili izmir köftesi"
    Yoh! Carut değil faraşmiş
    Küçe değil sokahmiş
    Bellüe değil oluhmiş
    Hebene değil destiymiş
    Havuca pırçikli demah ayipmiş
    Ben bele konuşiyam diye benden utanimiş.
    Niye kendi yaptığından utanmidi
    Gün evle olidi yatahtan kahidi
    Ne hevşi süpüridi ne ayah yoluna su dökidi
    Benim elimden çaput
    Onun elinden roman düşmidi
    Gezmağa gidende de en öge o düşidi.
    Birgün baban tükenden geldi
    Sakosi çininde içeri girdi
    Hanımın kızı yerinden bile teprenmedi
    Baban çoh ağırına gitti
    Bırahsam, alimallah saçmi pırçigini yolacahti.
    Ben ne şanssız bir kariymişam anam!
    Kaynanaların zalim zamanında gelin olmişam
    Gelinlerin zalim zamanında da kaynana olmişam
    Kime ne etmişemki bulmişam.
    Ehsan! Sen senolasan
    Akli başında bir kız alasan
    ister Diyarbakır'li olsun
    istersen yedi yabancidan olsun
    Yeter ki helal süt emmiş bir kız olsun
    Istiyem ki sonradan peşman olmiyasan
    Kari kısmi ayakkabı değil ki sıhtimi çıharasan atasan
    Namusumdur diyecahsan
    Ömribillah çekecahsan.
    Ehsan! Biliyem eyisen ho.şsan
    Herşeye çabuh kızışan
    Kızanda da alalo gibi kabarisan
    Oğlum! Asebi erkeğin kahri çoh olur
    Kahır çeken kari zor bulunur
    Onun için karilarm hamuri sabırnan yağrulmuştur.
    Onlar hanımdır
    Onlar hatundur
    Onlar sultandır
    Onların mekanı Cennet-i âlâdır
    Onlar ışıhtır
    Onlar nurdur
    Onlar yüce Allah'ın erkeklere bir lütfudur.
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük