muhabbetin ortasında bir laf edip herkesi susturan adamdır. şimdi ilk cümleyi okuyup bu adamın konuşanlara çok pis ayarlar verdiğini düşünmeyin. bu olayın da çeşitleri vardır.
bu adam muhabbet baya iyi ilerlerken bir laf eder ve tabiri caizse ortamın içine sıçar. birkaç saniye önce gülen, espriler patlatan, kahkahalar attıran insanlar bir anda susarlar ve önlerinde yarım kalmış çayı yudumlaya başlarlar. bazıları "öff", "püff" gibi tepkiler verirler. reaksiyon alamayan adam mekandaki insanların birbir yüzlerine bakar. en ufak gülümseme görse mutlu olur. ama yanında oturan yaşlı adamın ona tebessüm edip "olur öyle boşver" dercesina omzuna elini koyması onu daha da üzer. ortamda yaşlı adam yoksa herkesin ondan nefret ettiğini düşünür ve daha da üzülür bu adam.
ben küçükken amcamlar bize geldiklerinde siyaset, spor gibi konularda çeşitlli muhabbetler ederlerdi. ben de bazen dayanamayıp bir laf ederdim ve o anda herkes duymamışçasına benden gözlerini kaçırırlar, çaylarını içerlerdi. biraz sonra bir başkası yeni bir konu açardı ve onun üzerinde konuşmaya devam ederlerdi.
uzun zaman boyunca bu olayların travmasını yaşadım. artık böyle bir derdim yok. neden mi? akraba sohbetlerinde zorunlu olmadıkça konuşmamayı öğrendim. ama uzun süre konuşmadıktan sonra konuşunca o ses çatlıyor a.q! bu da kötü bir olay...
türkiye'de son zamanlarda çoğalan ve büyük rağbet gören sağlıklı yaşam uzmanlarıdır. bir tek sözleriyle yiyecek stoklarını eritme gücüne sahip insanlardır bunlar.
