Duygusallığın , yalnızlığın tepe noktası zirvesidir.
Aslında en kötüsü de Etrafında yüzlerce insan varken yabancılaşmaktır herkese ve çember dışına atmaktır kendini.
Çoğunlukla yalnızlık belirtisidir. Çevresinde, okulda/işyerinde, evde veya herhangi bir yerde kafa dengi insan bulunamayınca haliyle konuşacak birini bulmak da zorlaşır. Fakat bir bulup da anlatamamak kadar kötü değildir.
Heh!?.. konuşsan ne olur, konuşmasan ne olur?.. Sanki Konuşunca başın göğe mi erecek amına koyuyum, hı?!.. ben konuşmaktan kaçıyorum, bir başkasının derdi ise bunun tam tersi... hadi, git ve her önüne gelenle havadan sudan Konuş şimdi... Heheh?!..
