gece 1'de halı silen komşuyla sıfır sorun olması mümkün değildir.
akşam üstü sevişme seslerini duyduğun komşuyla sıfır sorun olması mümkün değildir.
gece 11'de temizliğe kalkışan komşuyla sıfır sorun olması mümkün değildir.
çocuklarına söz geçiremeyip tepenizde gece 2'lere kadar koşturan komşuyla sıfır sorun olması mümkün değildir.
sizin çıkardığınız en ufak bir sese aşağıya gelen komşuyla sıfır sorun olması mümkün değildir.
şu günlerde özellikle suriye ve iran ile olan ilişkilere bakarak hakkında alelade konuşup duruluyor.
suriye ve iran ile olan ilişkilerde gelinen noktanın tek sorumlusu olarak a. davutoğlu'nu gösteriyor.
öncelikle bilinmesi gereken nokta bu politikanın 'hayati' derecede önemli ve hakikaten küresel güçlerce kolay kolay müsaade edilmeyecek tarzda bir politika olduğuydu. derken ortadoğuda bahar adı altında birtakım olayla cereyan etmeye başladı. tunus ve mısır'da başlayan olayların asıl hedefinin iran-suriye-ırak ve dolayısıyla türkiye olduğu açıktı. zira gelişmeler bunun göstermekteydi.
biz daha ne olduğunun tam olarak farkına varmadan tahmin ettiğimiz gibi bir de baktık ki olaylar yanı başımıza kadar dayandı. türkiye'de bu durumdan elbette bağımsız kalamazdı...
dünyada küresel anlamda birkaç blok vardır. abd, rusya, ab, ve son zamanlarda çin... tüm uluslararası politikalar bunların ekseninde döndü ve dönmeye devam ediyor. türkiye'nin ilgili alandaki politikaları da günümüz konjonktüründe bu bloklardan bağımsız olamıyor.
sıfır sorun politikasına suriye özelinde dönecek olursak: arap baharı denilen süreç takip edildiğinde meydana gelen hiçbir hareketin rastgele oluştuğu ve kaderine bırakıldığı söz konusu değildir. küresel güçler bu hareketlerin her basamağında olabildiğince az zarar ve olabildiğince çok kazançla devam ettirilip sonlandırılması yönünde aktif bir politika izlemişlerdir. arap baharı suriye'ye vardığında ise herkesin kafasında aynı şey vardı: esad gidecek...
tam da bu noktada aslında türkiye'nin izleyeceği ve izlemesi gereken politika kendiliğinden beliriyordu. eğer türkiye iddia ettiği gibi büyük bir güç olduysa o da yanı başındaki krizden kendi çıkarlarını azami derecede gözeterek sıyrılmalıydı. uzun vadede ise yine yine temenni ettiği gibi 'dost' bir suriye için yapası gereken şey, arap baharının suriye zincirinde gelecek yeni yönetimi mümkünse yumuşak bir dozajda kendine bağlı kılmaktı. bunun için de süreçte daha da aktif olmalıydı. zira bazı küresel basın yayın organlarına yansıyan ifadesiyle koparamayacağı lokmayı ısırmıştı. ama süreç sanıldığı kadar kolay devam etmedi. abd seçimleri, küresel güçlerin suriye konusundaki hesaplarının farklı olması ve geçmiş süreçte yaşananlar vs sürecin sancılı bir biçimde uzamasına ve suriye konusunda küresel güçlerin geri çekilmelerine neden oldu. sonrasında ise türkiye de pasifleşmek ve kendini geri çekmek durumunda kaldı.
vs vs. uzatmaya gerek yok.
türkiye'nin suriye ile ve dolayısıyla iran ile ters düşmesinin nedenleri ahmet davutoğlu'nun hatta türkiye'nin büyük oranda iradesi dışında olmuştur. süreci belirleyemediği gibi sürece iradi müdahaleleri dahi sınırlı derecede olmuştur.
daha önceki örneklerinde gördüğümüz gibi gideceği neredeyse gün gibi belli olan bir adamı desteklemek ve akabinde gelecek bir yönetimle düşman olmak, hem pkk konusunda hem de uluslararası dengeler bakımından mevcut durumdan çok daha kötü sonuçlar doğuracaktı demek yanlış olmayacaktır. ve hatta eğer bu olaylar güçsüz bir hükümet döneminde olsaydı acaba ne olurdu diye düşünmekten de kendimi alamıyorum...
suriye'de akan kanların sorumlusu başta küresel güçler, ardından esad'tır. eğer rusya ve iran bloğunda olmak lazımdı diyen varsa rusya ve çin'in suriye için ne düşündüğüne baksın derim.
papaz olmadığımız memleket kalmadı. bir tek bulgaristan ile henüz sıkıntı yok, ama kış geliyor, bulgar hükümeti gene baraj kapaklarını açar ve pilli tavşan da kızıp sinirlenirse onlara da gider yapacağını ve sırf boş konuşup beyhude tehditlerle kalacağını düşünüyorum.
sermayesi sürekli artan hiçbir ülke için söz konusu olamayacak şeydir. Sermaye arttıkça, yatıracak alan arandıkça, "sıfır sorun" evrim geçirir "sermayeyi yatıracak yeni alan varsa eğer sıfır barış" şekline bürünür.
'80 darbesinden sonra muazzam şekilde palazlanan türk sermayesinden komşuyla "sıfır sorun" politikası beklemek....
sonuç: sıfır mantık, sıfır basiret, sıfır derinlik...
kapsayıcı ve zihin açıcı bir çözümleme için, sayın başbakanın "katkıları"yla...
aslı komşularla sıfır dialog olan politikadır. veya mevcut komşularla sıfır sorun da olabilir. mevcut komşular birebirer değiştirildiği için yakın zamanda hükmünü kaybedebilir.
tecrübeli diplomatlar uyardığında, her şeyi çok iyi bildiğini sanan rte, kendince ayar verdiydi bu diplomatlara.
"sizden bir şey öğrenecek değiliz monşerler", dediydi. monşer deyip aklınca aşağıladığı insanlar döneminde, görece olarak kimseyle sorunumuz yoktu. ya şimdi ottan boktan sebeplerle, neredeyse savaşa gireceğiz. güler misin ağlar mısın? bilemedim.
ahmet davutoğlu'nun müthiş icadı. adam tek başına dış politikanın içine etti. keşke bizim de abd falan gibi, istihbarat örgütlerimiz ülke meselelerinde etkili olsa... adamlarda biri sıçacak olsa, cia daha sıçmadan yetişip temizliyor. bizim mit de ise dil bilen adam arıyolar hala mal mal...
bizimki gibi muhafazakar bir mahallede yaşayan vur patlasın çal oynasın öğrenciler iseniz, bunun yolu eve kız getirmemektir. komşularla sıfır sorun ancak bu şekilde sağlanabilir. dış politikada ne kadar işe yaraycağı ise ancak test edilirse anlaşılabilir. denemeye değer bence.
türkiyenin müdahale de geç bile kaldığı politikadır. kaçıncı bomba düşüyor ulan bizim ilimize savaş çıksın kimse istemiyor ama önceden ölen anne ve çoçukların ve şimdi de reyhanlı da olan patlama sonucu yaralı olan masumların suçu ne ?
