geceyi geçirmek için çeşitli yollar vardır. mevsime göre en yakın hastahanenin acil servis bekleme salonu kullanılabilir (tafafımdan haseki devlet hastahanesi) kullanılmıştır, kalabalığa karışılır hasta yakınlarının dertleri dinlenir,ikram ettikleri simit, poğaça, çay günlük gıda olur.
Yalnızlığın, daha doğrusu kötü gününde etrafında elini tutacak kimsenin olmadığını anlamaktır. insanlara anlatabilecek, yardımlarını talep edebilmenin ne kadar zor olduğunu anlamaktır. Toplu taşımaya bile binemeyip, gideceğiniz yere ya gitmemeyi tercih etmek ya da yürümeyi tercih etmektir. Her saniye hayata küfrederken, kendinize kızdığınız, dokunsanız ağlayacak duruma geldiğiniz anlardır.
En zor kısmı, böyle bir durumda kaldığınızda birisinden borç istemek zorunda kalmak değil, bu durumunuzu anlatmak zorunda kalmaktır. Yüzünüz kızarır, avuçlarınız terler... Kalbiniz keşke atmasaydım demeye başlar.
Güneş doğmasaydı, karanlıkta kalmak nasıl olurdu işte tecrübe etmeye başlarsınız.
üniversiteyle ilgili büyük hayallerin gerçek halidir. en büyük eksiklik en büyük boşluk işte o "tanınmış" eksikliğidir. Konuşmasanız bile her gün gördüğünüz o insanlar yoktur artık başka caddeden başka kaldırımdan eskir ayakkabınız. karşılıklı tüttüremeyeceğiniz bir dostunuz yoksa hele sigara alacak paranızda yoksa kendine sıkıştırır, kendine yutturur adamı bu durum.
