3 kuruşluk karılar için canını sıkma evinin önünde bağırma, össyi kazanamamazlık yapma. ileride ne malmışım diyip hatırlamayacaksın bile sonra bebeğinin nefesini kontrol edip uyuyacaksın.
17 yaşım da bitti kaç yıl önce di mi...
çocukken 17, 18 hatta 16 yaşlar bile böyle çok büyük gelirdi bana. "ah bir büyüsem" diye içerlerdik.
neden bu kadar acele ettiysek...
Keşke çocuklugumu yaşasaydım, erkenden yaşlanmasaydı ruhum.
Ve masumiyetin verdigi o hafiflik, erkenden kayıp gitmeseydi keşke ellerimden.
biraz daha mutlu olsaydım, ne bileyim biraz daha hayal kursaydım keşke uyanmadan.
gözlerimi vahşi ve adaletsiz bir dünyaya açmadan, birden bire yere çakılıp yavaş yavaş derinlere batmadan biraz daha uçsaydım mesela.
Simdi o halimi dusundum de matematik sorularini okuyarak cozerdim butun soru bankalarim tertemizdi guzel yemek yapardim yaptigim acmalari pastaneden aldik sanarlardi elde malzeme yokken kendi kendime ahsap tasarimlar yapip uretirdim guzel dikis dikerdim yaptigim patchwork calismalarina hocalar baskasi yapti sanardi ve daha bir suru sey simdi ise yatmaktan baska bisey yaptigim yok verecegim hic bir ogut yokmus o yasim bana ogut verse icindeki potansiyeli kesfet yine yapabilirsin derdi.
aferin, aynen devam.
Böyle yapman gerekiyordu, yapacaksın.
Başkaları Nasıl konuşur, yine umrunda olmasın. Biliyorum, kafana Nasıl eserse öyle yaparsın.
iyi bok yersin.
Ama ne olursa olsun, dediğim gibi aynen devam.
